Archiwum z dnia: 31 stycznia 2018

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO BYĆ PROROKIEM WE WŁASNYM OTOCZENIU

31.01.2018, środa

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 6,1-6

Jezus przyszedł do swego rodzinnego miasta. A towarzyszyli Mu Jego uczniowie. Gdy zaś nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu, przysłuchując się, pytało ze zdziwieniem: «Skąd to u Niego? I co to za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce! Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także Jego siostry?» I powątpiewali o Nim.
A Jezus mówił im: «Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony».
I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich. Dziwił się też ich niedowiarstwu. Potem obchodził okoliczne wsie i nauczał.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • „I powątpiewali o Nim”; Czy nie jesteśmy jak ci mieszkańcy Nazaretu. Od dziecka wzrastamy w kulturze chrześcijańskiej, w obecności Jezusa (chrzest, I komunia, coniedzielna msza św.,..). Jezus ciągle gdzieś jest w kręgu naszego życia. Słyszeliśmy nie raz o tym, że zdziałał cuda, ale nie dostrzegamy ich w naszym życiu. Może Jezus już nam spowszedniał? Nie dostrzegamy w Nim miłującego Boga i Zbawiciela? Może nie dostrzegamy, że ludzie, którzy nas otaczają i zwykłe codzienne wydarzenia, mogą być znakiem Jego obecności i działania? Czy dostrzegam Jego obecność i działanie w moim życiu (mojej ojczyźnie)? Czy uznaję za Pana i Zbawiciela?
  • Mówi się, że prorok jest lekceważony w swojej ojczyźnie, a lekarz nie uzdrawia swoich znajomych. Jezus poniósł „klapę ewangelizacyjną”. W swojej ojczyźnie w obecności najbliższych został niezrozumiany i zlekceważony. Mimo to, nadal szedł i głosił Ewangelię. Dla nas jest to nauka, że stając często w obliczu niezrozumienia, pogardy z powodu mówienia o Jezusie, mamy pozostać Jemu wierni, nawet za cenę odrzucenia. Aktualne wtedy stają się słowa: „Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować” (J 15,20). Jak zachowuję się, reaguję, w sytuacjach porażki, niezrozumienia, braku akceptacji?
  •  „Dziwi się … niedowiarstwu” To, że Jezus „nie mógł” uczynić w Nazarecie cudów, nie oznacza ograniczenia Jego mocy, ale podkreśla brak wiary mieszkańców. W atmosferze otwarcia się, zaufania najskromniejsze słowo może zapalić ogień, może czynić cuda. W atmosferze krytycyzmu, obojętności, czy wręcz wrogości, najbardziej spektakularne cuda nie przyniosą owoców. Nasze nastawienie może być pomocą, albo przeszkodą dla działania Jezusa. Jakie jest moje nastawienie do nauczania Jezusa?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, niech w zwyczajności dnia codziennego nieustanie wzrasta moja wiara i miłość do Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?