Archiwum z dnia: 23 lutego 2018

NAWRACAĆ SIĘ TO OCZYSZCZAĆ SERCE Z GNIEWU

23.02.2018, piątek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia eedług św. Mateusza 5, 20-26

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj!”; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu: „Raka”, podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: „Bezbożniku”, podlega karze piekła ognistego.
Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj.
Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie wydał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę, powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie zwrócisz ostatniego grosza».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi.” – W codziennym życiu tak często unosimy się gniewem, nieraz krzyczymy na swoich bliskich ze złością… Gdyby interpretować te słowa Jezusa dosłownie, to nasze sądy nie byłyby w stanie uporać się z tymi wszystkimi sprawami. Więc o co chodzi Jezusowi?
  • Warto pamiętać, że rodzący się w nas gniew, jak wszystkie emocje, nie ma wartości moralnej. „Uczucia same w sobie nie są dobre, ani złe” (Katechizm nr 1767). Natomiast to, co z tą emocją zrobimy, ma wartość moralną.
  • Jezus w Kazaniu na Górze, którego fragment dzisiaj rozważamy, zaczyna od Dekalogu i prowadzi nas dalej, albo głębiej. Co musi się stać najpierw w moim sercu abym był zdolny zabić? A co się dzieje w moim sercu, że ranię kogoś swoim słowem?
  • Jezus mówi, że granica między dobrem i złem jest w moim sercu. To w nim mogę pielęgnować urazy, „rozdrapywać rany’, upajać się wyższością nad innymi ludźmi, toczyć w myślach słowne bitwy z nimi. Ale mogę też przebaczyć. Mogę zrezygnować z niechęci i pragnienia „odegrania się”.
  • Jezus mówi, że przebaczenie jest konieczne, aby stanąć przed Bogiem. „Przynieść dar przed ołtarz” oznacza każde zwrócenie się do Niego. Przebaczając tym, do których czujemy gniew otwieramy się na Bożą miłość, która leczy nasze serce z urazów, gniewu, zapiekłości i uzdalnia do wyrozumiałości, cierpliwości i miłosierdzia.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu pragnę dzisiaj przebaczyć tym, do których czuję gniew. Napełnij mnie miłością abym umiał nieść pokój.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?