Archiwum z dnia: 25 lutego 2018

25.02.2018, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List św. Pawła do Rzymian 8, 31b-34

Bracia: Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby także wraz z Nim wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej – zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

•  On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby także wraz z Nim wszystkiego nam nie darować? No właśnie… Bóg dał nam wszystko, czy dar ten został przyjęty? Cud wcielenia, odkupienia i wreszcie sakrament Eucharystii, w którym Jezus pozostał na ziemi – dar Syna Bożego jest w niewyrażalny sposób większy i ważniejszy od wszelkich innych darów, jakie możemy otrzymać od Boga. Czy Go przyjmujesz i doceniasz? Czy inne potrzeby, wartości, o jakie prosisz Ojca nie przesłaniają najważniejszego Daru? Czy doświadczasz wdzięczności za Dar Jezusa?
• Jest On tak cenny i ważny, że wszystkie inne (powodzenie w życiu, zdrowie, finanse itp.) są jedynie dodatkiem, ale czy tak to przeżywasz? Jeśli rzeczywiście by tak było, to żadna strata czy brak nie byłby w stanie podkopać naszej ufności, pokoju i pełnego miłości zawierzenia Bogu. Co tak realnie dla Ciebie jest ważniejsze od Jezusa? Czy potrafisz się zmierzyć z prawdą o sobie samym?
• Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć? Bóg zna całą prawdę, często lepiej niż Ty sam. I co byś nie uczynił, Boga to nie zgorszy i nie zmniejszy Jego miłości do Ciebie. Bóg nie jest oskarżycielem. Bóg jest Zbawicielem – bo zna naszą słabość i grzeszność. Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają (Mk 2,17) powiedział Jezus. Dlatego Bóg nie ma pretensji, gdy upadamy. Gorzej, jeśli się nie podnosimy i udajemy, że wszystko jest dobrze. Czy jesteś gotów zobaczyć swój grzech i zerwać z nim? Czy chcesz zobaczyć prawdę o sobie – o miejscach jeszcze nie poddanych woli Bożej, o wcale nie idealnych relacjach i priorytetach, o pysze i egoizmie – które zburzą idealny obraz samego siebie? Jeshua znaczy: Bóg zbawia.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Święty proszę napełnij moje serce wdzięcznością, pomóż mi poznać jak wielkim darem jest Jezus. Proszę pokaż mi Panie prawdę o mnie, abym mógł Cię prosić o zbawienie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?