Archiwum z dnia: 13 sierpnia 2019

13.08.2019, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 18, 1-5. 10. 12-14

Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje. Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie. Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim? To pytanie mówi wszystko o uczniach, o tym jak bardzo nie rozumieją Jezusa, choć wiele już słyszeli i widzieli. Dlatego Pan daje im szokujące przykłady. Dziecko w tamtym czasie nie miało żadnego prawa głosu. Uniżyć się jak dziecko oznaczało oddać wolność, często też godność, stać się nikim w społeczeństwie. Tak mogli to zrozumieć uczniowie… i przerazić się. Dalej Jezus dopowiada: A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje, nadając niezmierną godność i wartość właśnie takim najmniej szanowanym osóbkom. To gigantyczna rewolucja w myśleniu – trudne zadanie do wykonania dla każdego, kto chce być uczniem Pana: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Zgadzasz się być nikim w oczach ludzi? Zgadzasz się, by nie liczono się z Twoimi uczuciami, zdaniem, pomysłami? Zgadzasz się być na końcu, wykonywać najgorsze prace, być mało znaczącym, nie zauważanym i zależnym od innych? Wierzysz, że jesteś najcenniejszym, najpiękniejszym cudem w oczach Ojca?
• Żaden doświadczony pasterz nie zostawiał 99 owiec, by szukać jednej zagubionej. Jezus z przesadą, a może i ironią pokazuje, jak bardzo Boże patrzenie różni się od ludzkiego. Pokazuje, że nie możemy do końca polegać na swoim doświadczeniu życiowym, tym co nam podpowiada serce, ale przede wszystkim słuchać Jego. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża (Rz 12, 2)

• Dopełnieniem tej nauki był szokujący gest Jezusa w czasie ostatniej wieczerzy – obmycie stóp uczniom. Wykonując zadanie najniższego w hierarchii niewolnika Jezus pokazał, na czym polega prawdziwe królowanie. Jest ono możliwe tylko wtedy, jeśli się w pełni przyjęło Jego miłość, z niej się czerpie życie i w niej się zakorzenia swoją wartość – wtedy znika wszelki lęk: przed poniżeniem, odrzuceniem itp.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie potrzebuję Twojej miłości, pomóż mi przemienić moje myślenie, wypełnij moją pustkę Twoją miłością, mój umysł Twoją prawdą o tym, kim jestem dla Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?