Archiwum z dnia: 24 września 2019

24.09.2019, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 8, 19-21

Przyszli do Jezusa Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu. Oznajmiono Mu: «Twoja Matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą». Lecz On im odpowiedział: «Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je. Myślisz, że należysz do tej rodziny Jezusa? Czy na codzień czujesz się jej członkiem? Przejdzie ci przez usta modlitwa – Jezu mój bracie? Może to być szokujące i nie do przyjęcia, ale tak mówi o tobie Słowo Boże, i to w wielu miejscach. np. Rz 8,14: Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi., i dalej: jesteśmy dziećmi Bożymi, współdziedzicami Chrystusa, Rz 8,29: Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi.
• Jak rozpoznać, czy żyjesz tą prawdą? Przyjęcie tożsamości dziecka Bożego wpływa na przeżywanie wszystkiego – radości, trudów, niebezpieczeństw. Rzeczywiste przyjęcie tej tożsamości daje poczucie bezpieczeństwa i bycia osobą kochaną, wartościową, upragnioną i zaopiekowaną przez Kogoś najpotężniejszego w świecie. Nie szuka się wtedy potwierdzenia swojej wartości u ludzi, a zatem ich opinia/ sympatia/ krytyka nie ma dużego znaczenia. Nie ma miejsca na rozpacz. Przyjęcie prawdy o tożsamości dziecka Bożego skutkuje głębokim pokojem i ufnością, pewnością, że cokolwiek się stanie – Bóg jest dobry i jest przy swoim dziecku. Na czym opiera się twoja tożsamość, kim się czujesz w samej głębi swojej duszy? Co woła twoje serce? – jestem przypadkiem, pomyłką, poranionym, zagubionym, słabym grzesznikiem, nie wiem kim jestem…?
• Bóg powołując cię do życia zrobił to z konkretnym zamiarem – Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa (Ef 1,5) Chciał, byś istniał z miłości i do miłości – do bycia z Nim w intymnej relacji, i tylko stanięcie w tej prawdzie, oparcie swojego życia na niej otwiera drogę do realizacji tego planu. Trzeba posłuchać Słowa Bożego (= uwierzyć w nie), aby następnie je wypełniać – i przez to wypełniać swoje powołanie do bycia siostrą/ bratem Jezusa – dzięki łasce Ducha Św.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie przymnóż mi wiary! Duchu Św. przekonaj moje serce, daj mi poznać, przeżyć co znaczy, że Jezus jest moim bratem.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?