CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ODKRYĆ WYMAGANIA JEDNOZNACZNOŚCI

30.09.2019, poniedziałek Św. Hieronima

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 9, 46-50

Uczniom Jezusa przyszła myśl, kto z nich jest największy. Lecz Jezus, znając tę myśl w ich sercach, wziął dziecko, postawił je przy sobie i rzekł do nich: «Kto by to dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto by Mnie przyjął, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy wśród was wszystkich, ten jest wielki». Wtedy przemówił Jan: «Mistrzu, widzieliśmy, jak ktoś w imię Twoje wypędzał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami». Lecz Jezus mu odpowiedział: «Przestańcie zabraniać; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W słowie Bożym często umieszczane są słowach stojące  na przeciwnych biegunach np. najmnieniejszy – największy; błogosławieństwo- przekleństwo; życie- śmierć; tak, tak- nie, nie; piekło- niebo; ciemność – światłość. To objawia konieczność postawy jednoznaczności w życiu wiary. Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie». (Łk 16, 13) Czy jesteś w swojej wierze jednoznaczny? Czy opowiedziałeś się jednoznacznie za Bogiem żywym? Co to oznacza dla ciebie w praktyce?
• Bycie dzieckiem w czasach Jezusa oznaczało bycie nikim. Dziecko nie miało prawo głosu, nie miało zagwarantowanych żadnych praw. Dzieciom w wieku do jednego miesiąca nie przyznawano żadnej w ogóle wartości, ale mimo to, posiadanie dzieci było wyrazem Bożego błogosławieństwa. Przyjęcie dziecka, to przyjęcie tego co najsłabsze, bezbronne, zależne całkowicie od drugiego człowieka. Bycie dzieckiem Bożym, to bycie zależnym całkowicie od Boga Ojca. To pozwolenie Jezusowi, aby objawiał swoją chwałę w naszych słabościach, kruchościach i zależności. Lecz Pan mi powiedział: «Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali». Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa. Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny. (2Kor 12, 9-10) Jak reagujesz na swoje słabości? Czy zapraszasz do swoich słabości Boga żywego? Czy dziękujesz za swoje słabości, z przekonaniem, że wtedy ma szansę objawić się moc Boża?
• Prawdziwa miłość jest wymagająca. Prawdziwa miłość domaga się rozwoju i przekraczania siebie. Bóg żywy w swojej miłości udziela nam swojego Ducha, abyśmy Jego mocą potrafili przekraczać nasze ograniczenia, słabości  i rzeczy po ludzku niemożliwe. Abyśmy mocą Ducha Świętego stali się Jego dziećmi. Czy napełniasz się każdego dnia Duchem Świętym przez modlitwę ze słowem Bożym? Czy przekraczasz samego siebie przez to, że pociągnięty przez Jezusa idziesz tam, gdzie normalnie być nie poszedł?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że jesteś Bogiem kochającym miłością wymagającą. Dziękuję Ci za dar wiary.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?