CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ODKRYĆ 'DNA’ CHRZEŚCIJANINA
25.11.2019, poniedziałek , Św. Katarzyny Aleksandryjskiej
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Księga Daniela 3, 52-56
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione jest imię Twoje
pełne chwały i świętości,
uwielbione i wywyższone na wieki.Błogosławiony jesteś w przybytku Twojej świętej chwały,
uwielbiony i przesławny na wieki.
Błogosławiony jesteś na tronie swojego królestwa,
uwielbiony i przesławny na wieki.Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie,
który zasiadasz na Cherubach,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Człowiek wiary biblijnej, to człowiek, który błogosławi, dziękuję i uwielbia Boga żywego niezależnie od okoliczności życiowej. To 'DNA’ człowieka wierzącego. Młodzieńcy, którzy wyśpiewują hymn uwielbienia, to ludzie, którzy zostali wrzuceni do rozpalonego pieca i wyszli z niego cało. W naturalny sposób powinni zostać spaleni żywcem. Ich uwielbienie sprawiło, że Bóg miał możliwość objawić swoją moc. W ten sposób ukazują Bogu żywemu zaufanie, przez swoją postawę objawiają, że dla Niego nie ma nic niemożliwego. W jaki sposób zachowujesz się w sytuacjach trudnych czy bez wyjścia? Czy twoje reakcje objawiają człowieka wierzącego czy w praktyce – niewierzącego?
- Hymn uwielbienia trzech młodzieńców to prawdziwe wyznanie wiary w to, że On jest Stworzycielem świata. Jest Panem życia i śmierci. Jest większy od ludzkiej niegodziwości. Potrzebujemy prosić z determinacją o wzrastanie w wierze, o dar wiary biblijnej. Na ogół przez życiowe trudne wydarzenia Bóg pozwala nam wzrastać w wierze i przekraczać to, co jest dla nas niemożliwe. Bóg odpowiada na ludzkie pragnienia, zwłaszcza te, które dotyczą Jego samego, wiary, miłości, modlitwy, kontemplacji. Często nasze braki i rany rodzą nowe pragnienia. Potrzebujemy w szczególny sposób dziękować Bogu żywemu za braki, trudne doświadczenia i otrzymane rany, ponieważ pozwalają nam wzrastać. W jaki sposób spoglądasz na swoje trudne doświadczenia życiowe? Czy dziękujesz za swoje rany, braki i sytuacje bez wyjścia?
- Człowiek potrzebuje prosić o dar wdzięczności i uwielbienia, ale potrzebuje także trenować się w dziękczynieniu i uwielbieniu np. przez stworzenie dziennika wdzięczności i uwielbienia. Wdzięczność pozwala dostrzegać najmniejsze otrzymywane dobro. Rodzi nową wrażliwość na siebie i drugiego człowieka. Wdzięczność jest wyrazem ludzkiej miłości, która buduje rodzinę, wspólnoty i każde środowisko ludzkie. Jak często dziękujesz Bogu i drugiemu człowiekowi? Czy trenujesz dziękczynienie i uwielbienie w swoim życiu?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wdzięczności i uwielbienia. Dziękuję za odkrycie 'DNA” człowieka wierzącego.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
Jezu dziękuję za trudne doświadczenia,za dobro,które mnie otacza
,Proszę Cię dopomóc mi bym w kazdej chwili mego życia dziękowała i uwielbiala Cie jak to czynili młodzieńcy.
„Błogosławcie Pana wszystkie dzieła pańskie chwalcie Go i wywyższajcie na wieki…”
Panie jestem Twoim dziełem ,jestem Twoim dzieckiem,które tylko przy Tobie czuje się bezpiecznie. Bądź uwielbiany Panie i wywyższony na wieki.
Uwielbienie to jedna z moich ulubionych form modlitwy – po modlitwie Słowem Bożym oczywiście. W niej wyrażam siebie i ofiaruję Bogu to, czym żyję. Akceptuję w niej jednocześnie to wszystko, czym Bóg mnie obdarza w mojej codzienności. Nawet rzeczy trudne i bolesne. Akceptuję Jego plan na moje życie. Akceptuję Jego a nie moją wolę. Ufam Mu i wielbię Go również przez to, co mam najcenniejszego, oddaję Mu to – jak wdowa z dzisiejszej ewangelii. To czasem trudne …
Dziękuje serdecznie za to rozważanie.