CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO IŚĆ CORAZ GŁĘBIEJ

26.11.2019, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 21, 5-11

Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony». Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to się dziać zacznie?» Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: „To ja jestem” oraz „Nadszedł czas”. Nie podążajcie za nimi! I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec». Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Wystąpią silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami… Jezus odwrócił ich uwagę od tego, co mniej ważne, co nie jest istotą wiary a może ją zasłonić. Łatwiej skupić się na zewnętrznych widocznych warstwach: by wyglądać pobożnie w kościele, by kościół był przyozdobiony, by dziecko odmawiało modlitwy i znało odpowiednie formuły, by religijne tradycje rodzinne były zachowywane, by być uśmiechniętym i wyglądać na porządnego wierzącego. To wszystko może być zachowane i wyglądać pięknie, ale czy w tej świątyni mieszka Bóg czy pycha?
• «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Wystąpią silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie» W takim momencie nie będą się liczyły bogate kwiaty przy ołtarzu, zachowanie w szczegółach tradycji, czy zewnętrzne wrażenie robione na ludziach. W perspektywie ostatecznej liczy się miłość do Boga i bliźniego, liczy się wiara. Żyjąc w komfortowych warunkach, bez prześladowań, kataklizmów, zagrożenia życia, łatwo zatracić czujność, pozostać na powierzchni, zamienić wiarę w tradycję i pustą religijność. Tysiące kilometrów od nas żyją chrześcijanie, którzy realnie narażają życie z powodu wierności Chrystusowi, którzy są więzieni, prześladowani, traktowani jak ludzie gorszej kategorii (nie mogą studiować, dostać dobrej pracy, czy mieszkania itp.). Jak wypada twoja wiara w porównaniu z ich sytuacją? 
• Wierność ewangelii musi budzić opór, być zauważalna dla niewierzących. Nie grozi ci prześladowanie, ale czy znosisz przynajmniej jakieś niewygody z powodu Jezusa? A może twoja wiara jest wygodna, bezobjawowa, bezkosztowa? Za wierność ewangelii płaci się przede wszystkim uśmiercaniem egoizmu. Kiedy ostatnio/ jak często boli cię twoje ego – bo zamiast niego wybierasz miłość?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św. pociągnij mnie w głębię, rozpal moje serce, nie pozwól mi być letnim! Niech Twoja miłość przynagla mnie do dawania świadectwa i służenia braciom!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?