Archiwum z dnia: 6 grudnia 2019

06.12.2019, piątek , Św. Mikołaja

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 9, 27-31

Gdy Jezus przechodził, ruszyli za Nim dwaj niewidomi, którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!»
Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie». I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!» Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• … ruszyli za Nim dwaj niewidomi, którzy wołali głośno. Tak, łazili za nim, wepchnęli się za nim do jakiegoś domu, bo byli zdeterminowani. A byli zdeterminowani, bo napędzała ich wiara w to, że mogą zostać uzdrowieni. Ta wiara zapewne pojawiła się, gdy słuchali nauki Jezusa i słyszeli o różnych cudach, jakie czyni. Są podobne przykłady w Ewangeliach – ślepy Bartymeusz, który krzyczy z taką determnacja i zapamiętaniem, że uczniowie Jezusa muszą go uciszać. Czterech ludzi niosących paralityka, którzy z powodu tłumów nie mogą dopchać się do Jezusa, ale nie rezygnują i rozbieraają dach domu, w którym przebywa Jezus, aby ten uzdrowił ich przyjaciela. A moja determinacja w chodzeniu za i z Jezusem? Czy jak nie widzę szybkich efektów mojej modlitwy, to odpuszczam?

• … roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy. „Unikając w swojej pokorze próżnej chwały, Pan nakazał im milczenie. Oni zaś, przez pamięć łaski, nie mogą milczeć o otrzymanym dobrodziejstwie” (św. Hieronim). Rozumiem ich. Czy można milczeć, po takim doświadczeniu? Ostatnio w niezwykły sposób, jak sądzę dzięki Bożej interwencji, uniknąłem wypadku samochodowego. Moją pierwszą myślą było, że muszę o tym opowiedzieć żonie. Bo jak nie mówić o doświadczeniu łaski i dobroci Boga? Podobnie apostołowie, mimo zakazu, stwierdzili to samo: Bo my nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli (Dz 4,20). Czy doświadczyłeś jakiejś Bożej łaski, dobroci? Opowiedziałeś o tym komuś, aby zobaczył, że Bóg jest Bogiem żyjącym?

•  I otworzyły się ich oczy. Ich oczy otworzyły się wtedy, gdy wyznali swoją wiarę, Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia (Rz 10,10). Niewidomi chodzili za Jezusem, czyli w ich sercu była wiara, przekonanie, że Jezus może uczynić cud. Ale Jezus pokazuje, że samo zaufanie w sercu jest niepełne. Aby doświadczyć wyzwolenia, ocalenia, utrzymania w zdrowiu (takie są słownikowe synonimy zbawienia), trzeba swoje zaufanie Jezusowi wyrazić publicznie. Tak, jak ci niewidomi. Oni, zdeterminowani, uczynili to bez wahania. A ty co robisz?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję, że ciągle mi powtarzasz: mój sługo, Jakubie, którego wybrałem sobie, (…) wybrałem cię, a nie odrzuciłem (…) Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą (Iz 41,8nn)

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?