Archiwum z dnia: 29 kwietnia 2020

29.04.2020, środa , św. Katarzyny ze Sieny, patronki Europy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 11,25-30

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami:
„Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko prze kazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźmijcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi a objawiłeś je prostaczkom. Czyżby Jezus kwestionował wartość mądrości i roztropności? Na pewno nie, ale w tych słowach Chrystus pokazuje nam, że poznanie Boga, tajemnic Jego Królestwa przekracza zdolności ludzkiego intelektu, nie dochodzimy do niego przez rozumowanie, przez naszą inteligencję, ale poprzez proste otwarcie naszego serca w pokorze i zaufaniu.
• Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście. Kto z nas nie odnajduje się w tych słowach? Jesteśmy zmęczeni fizycznie, tempem życia, ilością obowiązków. Często jednak bardziej zmęczeni psychicznie i duchowo zajmując nasze umysły wciąż mnóstwem spraw, wspomnień, trosk, planów. Jezus dziś prosi, abyś dziś przeszedł do Niego. Jak? Najprościej, wylewając przed Nim w osobistej modlitwie swoje serce.
• Weźcie na siebie Moje jarzmo i uczcie się ode mnie. Co jest tym jarzmem, które niesie Jezus? Od razu przychodzi nam na myśl krzyż. Jezus pozwala nam odnaleźć pokój w akceptacji naszego krzyża, o ile niesiemy go razem z Nim, zjednoczeni z Jezusem przez życie modlitwy i życie sakramentalne.
• Znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Za św. Augustynem możemy powiedzieć, że serce człowieka jest niespokojne dopóki nie spocznie w Bogu. Dopiero zjednoczenie z Bogiem daje człowiekowi wewnętrzny pokój, którego nie mogą dać żadne ludzkie zabezpieczenia. Jezus zaspokaja w nas nasz wewnętrzny głód, którego często nawet nie umiemy nazwać.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, wszędzie tam, gdzie ukazywałeś się po zmartwychwstaniu, przynosiłeś pokój jako pierwszy dar. Udziel go także i mnie dziś.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?