Archiwum z dnia: 19 czerwca 2020

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM POZNAJĄC OJCA PRZEZ SYNA

19.06.2020, piątek , Uroczystość Najśw. Serca Pana Jezusa

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 11, 25-30

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Ojciec zna Syna, a Syn zna Ojca. Pamiętajmy, że biblijne znać, nie oznacza tylko poznania rozumowego, ale także doświadczenie, nawet takie bardzo bezpośrednie. Znać, to być kimś/ czymś przenikniętym całkowicie, do trzewi, to mieć uczestnictwo w życiu samego Boga – biorąc coś z Jego mądrości, miłości, poznania, miłosierdzia… Jak poznać w taki sposób Boga? Wydaje się skomplikowane, ale w rzeczywistości jest proste – wystarczy patrzeć na Jezusa, uczyć się od Jezusa, naśladować Jezusa, pozwalać Jezusowi przychodzić do swojego serca i ciała, słuchać Jezusa. Kto poznaje Jezusa – poznaje całego Boga.
  • Tak właśnie, przez Jezusa, poznajemy Boga, ponieważ Jezus Go objawił i o Nim opowiedział – Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg (czyli Jezus), który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył (J1,18). Dlatego, ten, kto ma Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego, nie ma też i życia (1J 5,12). Praktyczne pytanie, które z tego wynika brzmi: Kim jest dla ciebie Jezus? Najważniejsze pytanie życia. Czy je sobie już zadałeś? Czy do niego wracasz?
  • Ja was pokrzepię. Inaczej mówiąc, dam wam odpocząć i nabrać sił. Jak? Przez przyjęcie jarzma. To słowo źle się kojarzy, bo ma w sobie coś ze zmuszania do określonego zachowania a Bóg nigdy nie zmusza, tylko proponuje. Ale Żydzi mówili o braniu jarzma w kontekście przyjęcia Tory – Prawa, którego mieli przestrzegać. Prawo Jezusa to Jego Słowo, to Ono daje ukojenie, jest „słodkie i lekkie” bo przez Nie przychodzi do mnie Pan, który poucza mnie, jak żyć w codzienności. O ile przyjmuję Jego pouczenie, o tyle doświadczam dobrego, obfitego życia.

  • Jak to wszystko sobie poukładać i zrozumieć? Trzeba stać się „prostaczkiem” (gr. nēpiois), które to słowo oznacza „małe dziecko”. Dziecko jest ufne, szczególnie wobec rodzica, przyjmuje słowa ojca czy matki jak objawienie. Dorosłym przychodzi to z trudnością, dlatego proś Ducha Świętego, aby cię uzdolnił do zaufania Słowu Jezusa.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, objaw mi Ojca, daj mi poznać jaki On jest, co o mnie myśli, jakie ma wobec mnie plany.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?