Archiwum z dnia: 28 czerwca 2020

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ŻYĆ WYOBRAŹNIĄ MIŁOSIERDZIA

28.06.2020, niedziela , Św. Ireneusza

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

2 Księga Królewska 4, 8-12a. 14-16a

Pewnego dnia Elizeusz przechodził przez Szunem. Była tam kobieta bogata, która zawsze nakłaniała go do spożycia posiłku. Ilekroć więc przechodził, udawał się tam, by spożyć posiłek. Powiedziała ona do swego męża: «Oto jestem przekonana, że świętym mężem Bożym jest ten, który ciągle do nas przychodzi. Przygotujmy mały pokój na górze, obmurowany, i wstawmy tam dla niego łóżko, stół, krzesło i lampę. Kiedy przyjdzie do nas, to tam się uda». Gdy więc pewnego dnia Elizeusz tam przyszedł, udał się na górę i tam ułożył się do snu. I powiedział do Gechaziego, swojego sługi: «Co można uczynić dla tej kobiety?» Odpowiedział Gechazi: «Niestety, ona nie ma syna, a mąż jej jest stary». Rzekł więc: «Zawołaj ją!» Zawołał ją i stanęła przed wejściem. I powiedział: «O tej porze za rok będziesz pieściła syna».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Ta kobieta z Szunem nie jest znana z imienia. Jest jednak nie tylko materialnie bogata, ale także bogata duchowo. Zawsze nakłaniała go [Elizeusza] do spożycia posiłku. Ilekroć więc przechodził, udawał się tam, by spożyć posiłek. Aby jeszcze hojniej ugościć Elizeusza mówi do męża: Przygotujmy mały pokój na górze, obmurowany i wstawmy tam dla niego łóżko, stół, krzesło i lampę. Kiedy przyjdzie do nas, to tam się uda». Owa kobieta z Szunem posiada wyobraźnię miłości i miłosierdzia. Potrzebujemy prosić Boga żywego o wyobraźnię miłości i  miłosierdzia w naszej codzienności, ponieważ będziemy mogli dostrzec potrzeby drugiego człowieka. Jak wyraża się twoja wielkoduszność, tak konkretnie? Czy prosisz Jezusa o wyobraźnię miłości i miłosierdzia?
  • To niezwykłe, że ta kobieta czasów sprzed tysięcy lat, swoim przykładem poucza nas o istocie Kościoła. Jak bardzo jej czyny współgrają ze słowami papieża Franciszka o miłosierdziu – „Miłosierdzie jest główną belką, na której wspiera się życie Kościoła (…), nic też z jego głoszenia i z jego świadectwa ukazanego światu nie może być pozbawione miłosierdzia. Wiarygodność Kościoła weryfikuje się na drodze miłości miłosiernej i współczującej. Kościół «żyje niewyczerpanym pragnieniem ofiarowania miłosierdzia„. Moja i twoja wiarygodność jako członków jednego Kościoła, weryfikuje się w miłosierdziu. Komu i jak je okazywałeś?
  • Okazane przez ciebie miłosierdzie wróci do ciebie stukrotnie. Elizeuszowi i jego słudze Gechaziemu również nie brakuje wyobraźni miłości i miłosierdzia. Co można uczynić dla tej kobiety?» Odpowiedział Gechazi: «Niestety, ona nie ma syna, a mąż jej jest stary». Rzekł więc: (…) «O tej porze za rok będziesz pieściła syna. Dla Żydów brak potomstwa był równoznaczny z brakiem Bożego błogosławieństwa. Był wręcz wyrazem przekleństwa. Szunemitka otrzymała to, czego głęboko pragnęła i za czym tęskniła. Bóg nie da się prześcignąć w hojności i wielkoduszności. Twoje miłosierdzie nie zostanie zapomniane, przyjdzie czas, gdy sam będziesz go potrzebował, wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: „Oto jestem!” (Iz 58,9).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Niech ten największy przymiot Twój Panie, Twoje niezgłębione miłosierdzie, przejdzie przez serce i duszę moją do bliźnich.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?