Archiwum z dnia: 9 października 2020

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM WZOREM WIARY ABRAHAMA

09.10.2020, piątek , Bł. Wincentego Kadłubka

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

List św. Pawła do Galatów 3, 7-14

Zrozumiejcie, że ci, którzy polegają na wierze, ci są synami Abrahama. I stąd Pismo, widząc, że w przyszłości Bóg dzięki wierze będzie dawał poganom usprawiedliwienie, już Abrahamowi oznajmiło tę radosną nowinę: «W tobie będą błogosławione wszystkie narody». I dlatego ci, którzy żyją dzięki wierze, mają uczestnictwo w błogosławieństwie wraz z Abrahamem, który dał posłuch wierze.
Natomiast na tych wszystkich, którzy polegają na uczynkach wymaganych przez Prawo, ciąży przekleństwo. Napisane jest bowiem: «Przeklęty każdy, kto nie wypełnia wytrwale wszystkiego, co nakazuje wykonać Księga Prawa». A że w Prawie nikt nie osiąga usprawiedliwienia przed Bogiem, wynika stąd, że «sprawiedliwy żyć będzie dzięki wierze». Prawo zaś nie uwzględnia wiary, lecz mówi: «Kto wypełnia przepisy, dzięki nim żyć będzie».
Z tego przekleństwa Prawa Chrystus nas wykupił – stawszy się za nas przekleństwem, bo napisane jest: «Przeklęty każdy, którego powieszono na drzewie» – aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan i abyśmy przez wiarę otrzymali obiecanego Ducha.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Wiara Abrahama. Jaka była i dlaczego może dla nas być wzorem do naśladowania? Gdy myślę o Abrahamie, to szczególnie przychodzą mi na myśl 3 kluczowe momenty jego życia, które pozwalają poczuć to, co znaczy wierzyć. Pierwszy, gdy Bóg powiedział mu – „wyrusz do ziemi, którą dam ci w posiadanie”. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie (Hbr 11,8). Drugi, gdy uwierzył obietnicy, że on i Sara, stuletni starcy, będą mieli dziecko. Trzeci, gdy Bóg wzywa go do złożenia tego cudownie narodzonego syna w ofierze. Przez wiarę ofiarował Izaaka, pomyśłał bowiem, że Bóg mocen jest wskrzesić także umarłych (Hbr 11,17). Te 3 kluczowe momenty łączy jedna rzecz – Wyjście poza logiczne myślenie, wyjście poza rozum, w nieznane, tylko dlatego, że Bóg tak powiedział, tylko ze względu na Boże gwarancje. Czy widzisz w sobie taką gotowość wiary, jaka miał Abraham? Jakie są przeszkody dla twojej wiary?
  • Dobrą lekcję o tym, czym jest wiara dał mi kiedyś fragment filmu „Indiana Jones”. Bohater stoi nad przepaścią, po drugiej stronie czeka woda życia, zdolna uzdrowić rannego ojca, ale w dole majaczy otchłań. Ojciec woła z oddali – „musisz wierzyć”, nie jest ważne, że nie widzisz i nie wiesz, co będzie dalej. Bohater, po wielkim wahaniu robi krok w przepaść i … trafia na most, który tak zlał się z otoczeniem, że nie było go widać. Krok wiary. Może masz jakieś światło, przekonanie, Boże przynaglenie, aby wykonać jakiś krok w nieznane, tylko dlatego, że mówi to Bóg. Co robisz? Czy coś ryzykujesz?
  • Gdzie się jednak zaczyna nasza wiara? Myślę, że u stóp krzyża, poprzez przyjęcie, że potrzebuję zbawienia, wyzwolenia. Poprzez przekonanie, że sam nie jestem w stanie się zbawić, nie jestem w stanie być wolnym. Jezus może mi to dać, moją częścią jest wyznanie wiary w Niego, uczynienie Go najważniejszym, centrum moich decyzji, centrum życia. Życie wypłukuje wiarę, dlatego potrzebuję nieustannie wracać do Jezusa, wyznawać ciągle na nowo moją wiarę w Niego. Iść za Jego Słowem.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Wiem Panie, że wiara rodzi się ze słuchania Twojego Słowa. Obym zawsze chciał się nim napełniać. Daj mi Ducha, niech budzi we mnie pragnienie Twego Słowa!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?