Archiwum z dnia: 24 października 2020

24.10.2020, sobota , Św. Antoniego Marii Clareta

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 13,1-9

W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar.
Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie».
I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?” Lecz on mu odpowiedział: „Panie, jeszcze na ten rok go pozostaw, aż okopię go i obłożę nawozem; i może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz go wyciąć”».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Na trudne doświadczenia, choroby, kataklizmy powinno się patrzeć jak na „znaki czasu”, przez które Bóg przemawia do człowieka. Nie są one karą, lecz wezwaniem do nawrócenia, do zmiany myślenia, przemiany serca i życia. Nawrócenie to nie jednorazowy akt, ale codziennie podejmowany trud skierowania całej swojej woli, decyzji, działań ku Bogu. To wymaga nieustannego wysiłku z mojej strony, rezygnacji z egocentryzmu, walki z lenistwem, zmiany przyzwyczajeń, wartości. Jeśli podejmę ten trud, On powoli będzie przemieniał moje serce, rozpalał miłość. Co dzisiaj Bóg mówi do mnie? Do zmiany czego konkretnego mnie wzywa?
• Drzewo, które jest piękne z zewnątrz, a nie posiada owoców, a co za tym idzie nasion, jest niewiele warte. Na dodatek wyjaławia glebę i zabiera odżywcze składniki drzewom owocującym. Każdy z nas jest drzewem. Czy przynoszę owoce? Jakie owoce, czy te, o których pisał św. Paweł: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie.” (Gal 5,22n)? A może pięknie rosnę (na zewnątrz przykładny, z pozoru pobożny), ale odbywa się to  kosztem innych? A może owocuję, ale moje owoce są zatrute grzechem takim jak: „uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne” (Ga 5,19-21).
• Jezus jest ogrodnikiem, który z wielką troską podchodzi do każdego drzewa. Przelał swoją krew, aby każdy miał szansę przynieść owoce. Mamy wolną wolę, która pozwala na dokonywanie wyborów i podejmowanie decyzji. Bóg jest cierpliwy, daje nam czas i możliwości do nawrócenia. Mamy ewangeliczny „rok”, by zacząć owocować. Ale kiedyś przyjdzie ten ostatni rok. Czy wykorzystuję właściwie dany mi czas?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, pragnę aby moje życie przyniosło piękne owoce na Twoją chwałę.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?