Archiwum z dnia: 23 grudnia 2020

23.12.2020, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 1, 67-79

Zachariasz, ojciec Jana, został napełniony Duchem Świętym i zaczął prorokować, mówiąc:
«Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
bo lud swój nawiedził i wyzwolił,
i wzbudził dla nas moc zbawczą
w domu swego sługi, Dawida:
jak zapowiedział od dawna
przez usta swych świętych proroków,
że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
że naszym ojcom okaże miłosierdzie
i wspomni na swe święte przymierze –
na przysięgę, którą złożył
ojcu naszemu, Abrahamowi.
Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani,
służyć Mu będziemy bez trwogi,
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim
po wszystkie dni nasze.
A ty, dziecię, zwać się będziesz
prorokiem Najwyższego,
gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi;
Jego ludowi dasz poznać zbawienie
przez odpuszczenie grzechów,
dzięki serdecznej litości naszego Boga,
z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce,
by oświecić tych,
co w mroku i cieniu śmierci mieszkają,
aby nasze kroki skierować na drogę pokoju».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Moc zbawcza to sam Jezus jako potomek Abrahama i Dawida, w którym spełniają się obietnice Boże. Bóg jest wierny przyrzeczeniu danemu Abrahamowi, że rozmnoży jego potomstwo jak gwiazdy na niebie. Potomstwo Abrahama w Chrystusie to chrześcijanie wszystkich wieków, których nie da się policzyć. Czy masz świadomość tej ciągłości, w którą jesteś wszczepiony? Niektórzy lubią rozpisywać swoje drzewa genealogiczne, szukają informacji o przodkach w starych księgach parafialnych w całej Polsce i poza granicami. Cierpliwie rysują swoje drzewa: wiek, dwa, trzy i więcej wstecz. A twoje drzewo genealogiczne?- jest opisane w Biblii.
• Cały hymn Zachariasza dzieli się na dwie części. Pierwsza to uwielbienie Boga za przeszłość i złożone obietnice. Druga – uwielbienie za przyszłość i spełnienie obietnic. Zachariasz, jak punkcik na linii czasu, ogarnia modlitwą wszystko co było i wszystko co będzie. Bóg tak właśnie ogarnia nasze życie – całą przeszłość i całą przyszłość. My mamy tendencje do nadmiernego myślenia i roztrząsania albo o jednej, albo o drugiej. Zachariasz nie roztrząsa. On jasno widzi Boże działanie w przeszłości i jeszcze jaśniej spodziewa się Bożego działania w przyszłości. Daj mi Panie takie spojrzenie i taką modlitwę.
• „Litość serdeczna” przez innych tłumaczy jest wyrażona jako „wnętrzności miłosierdzia”. Nasuwa się skojarzenie ze św. Faustyną i Jej przekazem. Jak objawia się litość serdeczna, czyli miłosierdzie? Otrzymujemy zbawienie przez odpuszczenie grzechów przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Nie ma tu przestrzeni na nasze zasługiwanie. Jest tylko Jego litość aktywna, działająca, posyłająca Syna i dźwigająca nas aż po krzyż, by oświecić nas, którzy w mroku i cieniu śmierci mieszkamy, aby nasze kroki skierować na drogę pokoju. Pozwól Bogu skierować twoje kroki na drogę pokoju. Jak? Przede wszystkim przebaczaj. Szczególnie dziś, tej nocy.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, pozwól mi na nowo doświadczyć Twojego miłosierdzia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?