Archiwum z dnia: 6 kwietnia 2021

06.04.2021, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 2, 36-41

W dniu Pięćdziesiątnicy Piotr mówił do Żydów: «Niech cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego ukrzyżowaliście, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem». Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» – zapytali Piotra i pozostałych apostołów. «Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których Pan, Bóg nasz, powoła». W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: «Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia!» Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Piotr mówił do Żydów: (…) tego Jezusa, którego ukrzyżowaliście – trudne to były słowa dla Żydów. Przecież w ich rozumieniu nie byli odpowiedzialni za śmierć Jezusa – może nie byli na procesie, może Mu sprzyjali, może nawet chcieli Go ratować – a tu taki zarzut. Piotr zwracał się do tłumu, gdzie byli różni ludzie. Część z nich przyjęła te słowa niosące łaskę nawrócenia. Zaskakuje ich pokora: Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?». Nie odrzucili tego wezwania do nawrócenia, nie tłumaczyli, że to ich nie dotyczy, że są niewinni itd. Pokora pozwoliła im zobaczyć własny grzech. Może nie przyłożyli ręki do śmierci Jezusa bezpośrednio, ale uznali swoją osobistą grzeszność i potrzebę zbawienia.

• Może tajemnica spotkania Zmartwychwstałego polega na osobistym uznaniu swojego grzechu, swojej beznadziejności i bezsilności wobec grzechu – i wypływającej z tego palącej potrzeby Zbawiciela. Dzisiejszy psalm mówi: Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, według nadziei pokładanej w Tobie. Na ile pokładasz nadzieję w zbawieniu, jakie daje Jezus, a na ile opierasz się na swojej sprawiedliwości, dobrych czynach?  Iz 64,5 mówi: wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata – tym byłyby Twoje wszelkie starania, gdyby nie ofiara Jezusa. Rz 6,23: Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to życie wieczne w Chrystusie. Nigdy w żaden sposób żaden człowiek nie byłby w stanie wykupić swojej duszy od wiecznego potępienia. Czy zwycięstwo Jezusa odczuwasz jako swoje osobiste zwycięstwo – jako cudowne uratowanie, niezasłużony, wielki i wspaniały dar, wielką ulgę?

• Jego zwycięstwo oznacza też Twoją wolność. Czy przeżywasz z tego radość, czy ma to wpływ na Twój nastrój, decyzje, plany? Czyli czy to, co teraz świętujemy jest dla Ciebie faktem – nie teorią, legendą, zamierzchłą przeszłością, tradycją – ale rzeczywistością mającą dla Ciebie zasadnicze znaczenie? Czy coś by się dla Ciebie zmieniło, gdyby Jezus nie zmartwychwstał? Czy Twoje życie bez Zmartwychwstałego wyglądałoby inaczej, niż teraz? 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, chcę coraz pełniej żyć prawdą o tym, że mnie uratowałeś.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?