Archiwum z dnia: 22 kwietnia 2021

22.04.2021, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 8, 26-40

Anioł Pański powiedział do Filipa: «Wstań i pójdź około południa na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy: jest ona pusta». A on poszedł. Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon Bogu Etiop, dworzanin królowej etiopskiej Kandaki, zarządzający całym jej skarbcem, i wracał, czytając w swoim wozie proroka Izajasza.
«Podejdź i przyłącz się do tego wozu» – powiedział Duch do Filipa. Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza: «Czy rozumiesz, co czytasz?» – zapytał.
A tamten odpowiedział: «Jakżeż mogę rozumieć, jeśli mi nikt nie wyjaśni?» I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim.
A czytał ten urywek Pisma: «Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich. W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności. Któż zdoła opisać ród Jego? Bo Jego życie zabiorą z ziemi».
«Proszę cię, o kim to Prorok mówi, o sobie czy o kimś innym?» – zapytał Filipa dworzanin. A Filip otworzył usta i wyszedłszy od tego tekstu Pisma, opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jezusie.
W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę: «Oto woda – powiedział dworzanin – cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony?» I kazał zatrzymać wóz, i obaj, Filip i dworzanin, weszli do wody. I ochrzcił go.
A kiedy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i dworzanin już więcej go nie widział. Jechał zaś z radością swoją drogą. A Filip znalazł się w Azocie i głosił Ewangelię, przechodząc przez wszystkie miasta, aż dotarł do Cezarei.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Filip i Etiop to dwie postacie, z którymi spotykamy się podczas dzisiejszej Lectio. Filip był jednym z siedmiu diakonów Kościoła pierwotnego, wybranym przez Apostołów, działającym w Judei i Samarii. Etiop zaś zarządcą skarbu królowej etiopskiej Kandaki. Te dwie postaci spotykają się razem z woli Boga „na drodze” swojego życia. I nie jest to zwykły przypadek. Filip otrzymuje wewnętrzne polecenie „wstań i idź” a następnie „podejdź i przyłącz się”. Nie wzbrania się, lecz skrupulatnie je wykonuje – niczym Jeremiasz, który usłyszał od Boga proste słowa „idź i głoś, a ja będę z tobą” (zob; Jr 2,2; 1,19). Podobne słowa słyszą uczniowie od Jezusa zaraz po Jego zmartwychwstaniu: ”Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię całemu stworzeniu” (Mk 16,15).
• Pan Bóg zaprasza Filipa do współpracy i daje mu prorocką (profetyczną) moc świadczenia o Nim wobec drugiego człowieka. Posyła mu swojego Świętego Ducha, który doprowadza do spotkania z dworzaninem. Duch Święty jest niejako reżyserem, a Filip staje się narzędziem w Jego ręku. Diakon wyjaśnia spotkanemu poganinowi to, czego nie rozumie on w słowie Bożym, czyli zwyczajnie katechizuje i ewangelizuje, głosząc mu „Dobrą nowinę o Jezusie”. Ewangelizacja Etiopczyka doprowadza do przyjęcia przez niego chrztu świętego. Otrzymuje on niejako nowe serce, które z wielką radością zdolne jest, na odmienionej drodze życia, kochać Najwyższego.
• W dzisiejszym zlaicyzowanym świecie również potrzebujemy takich Filipów, którzy byliby zdolni doprowadzać zagubionych, błądzących i poszukujących do Boga. Również takich jak dworzanin, który potrafiłby przyznać się do niewiedzy czy ograniczeń i szukać pomocy w ich przezwyciężaniu u tych, którzy są im w stanie pomóc. Duchowy przewodnik Filip i będący na drodze wiary Etiop mogą być dla każdego z nas wzorem ludzi, którzy swoje życie skierowali ku Bogu, posłusznie i wiernie wykonując nakazy serca, które zawsze dla każdego chrześcijanina winny być na pierwszym miejscu.
• Bóg ochrzczonego Etiopczyka obdarzył radością. Być może stał się on następnym „głoszącym” i „wyjaśniającym” Pisma (Słowo) oraz budującym Królestwo Boże (Kościół) na ziemi. Duch Święty działa nie tylko w samym głosicielu, ale także w odbiorcy Słowa. Czy w swoim środowisku staram się innym mówić o Bogu? Czy jestem w stanie przejąć rolę przewodnika duchowego, bądź sam (-a) korzystam z takiej pomocy? Czy potrafię z radością wypełniać wolę Bożą w swoim życiu?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Boże, w Trójcy Świętej Jedyny, który „jesteś moją mocą i źrodłem męstwa” (Wj 15,2), otwieraj mnie na Twojego Świętego Ducha i ucz z radością głosić Twoje słowo w moim środowisku.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?