Archiwum z dnia: 27 maja 2021

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM I STAWAĆ SIĘ ŚWIĘTYM

27.05.2021, czwartek , Św. Augustyna z Canterbury

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 14, 22 – 25

W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowywano Paschę, Jezus, gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę, powiadam wam: Odtąd nie będę już pił napoju z owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić będę go nowy w królestwie Bożym».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Ostatnia wieczerza, ostatni posiłek, który spożywa Jezus ze swoim uczniami skutkuje miłością bez granic, miłością, której z ludzkiego punktu widzenia nie można sobie wyobrazić. Jezus zostawia Siebie. Niewyobrażalne, ale prawdziwe. Mówi: „To jest Ciało moje (…) to jest moja Krew Przymierza”. To co wypowiada, to urzeczywistnia w ofierze krzyża. Składa w ofierze Bogu Ojcu swoje Ciało i swoją Krew pod postaciami chleba i wina, i pod ich znakami podaje apostołom, aby spożyli (przyjęli), nakazując czynić tak na Jego pamiątkę (zob: Łk 22,19). On, Najwyższy i Wieczny Kapłan, ustanawia uczniów (apostołów, a potem ich następców) kapłanami Nowego Przymierza. To dzięki nim jest możliwe Jego do mnie przychodzenie i moja przemiana. Ilekroć przychodzę na Eucharystię, uczestniczę w tej ofierze, w przeistoczeniu chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa.
  • W języku biblijnym „ciało” oznacza całe życie, „krew” zaś oznacza śmierć. Jezus pozostawia mi zatem w darze całe swoje życie i swoją śmierć, to co ma najcenniejszego. Spożywając Jego Ciało i pijąc Jego Krew uczestniczę w Jego życiu i Jego śmierci. On zamieszkuje we mnie i przemienia mnie. „Staję się Tym, co spożywam”, jak mówił św. Augustyn. Uczestniczę w niesamowitym cudzie jednoczenia się z Najwyższym. A to zobowiązuje do dawania Mu siebie i tego wszystkiego co mnie stanowi, co mnie wypełnia. Do oczyszczania się z tego, co we mnie złe i co rani innych. Mam stawać się do Niego podobna, stawać się święta jak On jest Święty, wszak On przyszedł dla mojego uświęcenia. To najwyższy akt Jego miłości. Mnie pozostaje tylko dochować wierności Jego przymierzu i wypełniać Jego wolę we wszystkim. Czy potrafię? Czy mam w sobie dużo miłości? Czy proszę Go o tę miłość? Czy Pan Bóg towarzyszy mi po przyjęciu Eucharystii? Czy staje się On moim oparciem?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Panie, że przychodzisz w Eucharystii i wyzwalasz mnie z tego co złe, zanurzasz w Swojej Krwi i obmywasz, bym stała się czysta jak Twoje Ciało, które spożywam, by się odradzać i żyć z Tobą i w Tobie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?