Archiwum z dnia: 16 czerwca 2021

CHODZIĆ W OBFITOŚCI DUCHA ŚWIĘTEGO

16.06.2021, środa

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Drugi List św. Pawła do Koryntian 9, 6-11

Kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg. A Bóg może zlać na was całą obfitość łaski, tak byście mając wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci byli we wszystkie dobre uczynki według tego, co jest napisane: Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa na wieki. Ten zaś, który daje nasienie siewcy, i chleba dostarczy ku pokrzepieniu, i ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości. Wzbogaceni we wszystko, będziecie pełni wszelkiej prostoty, która składa przez nas dziękczynienie Bogu.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Cała obfitość łaski, wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci we wszystkie dobre uczynki… W tych słowach widać hojność Bożą wobec nas i Jego zamiary. On troszczy się o nas, chce błogosławić każdy etap wzrostu w wierze i życiowej drogi. Dlatego ważne jest, by oddać się Jego prowadzeniu na codzień i uczyć się rozpoznawania Jego obecności w tym, co nas otacza i tym, co się nam przydarza.
  • W Nim jest obfitość wszelkiej łaski, przekraczająca nasze wyobrażenia. On zachęca: „Ja zatroszczę się o ciebie, ufaj Mi”. Powiedz Mu w sercu, jak pragniesz Jego czułej troski i obecności. W głębi serca, bardziej niż jesteśmy w stanie sobie to uświadomić, tęsknimy za Nim. Tylko On może ukoić głód miłości – głód, który niczym i nikim innym nie daje się zaspokoić.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, zatroszcz się o mnie według swoich obietnic. Ja ufam Tobie, ufam Twojej dobroci.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?