Strona główna » slowo » CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO UCZYNIĆ Z NASZEGO ŻYCIA HISTORIĘ BOGA ŻYWEGO

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO UCZYNIĆ Z NASZEGO ŻYCIA HISTORIĘ BOGA ŻYWEGO

21.06.2021, poniedziałek , Św. Alojzego Gonzagi

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga Rodzaju 12, 1-9

Pan Bóg rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy tobie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi». Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu. I zabrał Abram z sobą swoją żonę, Saraj, swego bratanka, Lota, i cały dobytek, jaki obaj posiadali, oraz służbę, którą nabyli w Charanie, i wyruszyli, aby się udać do Kanaanu.Gdy zaś przybyli do Kanaanu, Abram przeszedł przez ten kraj aż do pewnej miejscowości koło Sychem, do dębu More. – A w kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy. Pan, ukazawszy się Abramowi, rzekł: «Twojemu potomstwu oddaję właśnie tę ziemię». Abram zbudował tam ołtarz dla Pana, który mu się ukazał. Stamtąd zaś przeniósł się na wzgórze na wschód od Betel i rozbił swój namiot pomiędzy Betel od zachodu i Aj od wschodu. Tam również zbudował ołtarz dla Pana i wzywał imienia Jego. Zwinąwszy namioty, Abram wędrował z miejsca na miejsce w stronę Negebu.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Bóg wzywa Abrama jako człowieka, z jego historią życia, brakami oraz słabościami, do wyjścia z jego domu rodzinnego, domu jego ojca. Jego dom rodzinny był domem wielobóstwa. Jego ojciec zajmował się produkcją dewocjonaliów. Również i nas Bog żywy zaprasza do Swojej historii i Swoich planów. Zaprasza nas, abyśmy wyszli z domu swojego ojca, który naznaczył nasze człowieczeństwo. Zaprasza nas w drogę, do poznawania od wewnątrz naszych nawyków, sposobów reagowania, schematów myślowych. Zaprasza nas także, abyśmy rozpoznali naszą misję życiową, mocno związaną z naszymi brakami. Misja Abrahama związana była z ojcostwem, ponieważ nie mógł mieć dzieci. Potrzebujemy uwierzyć, że Bóg ma moc przemienić nasze słabości w naszą moc, a nawet misję. Z jakimi słabościami borykasz się w życiu? Czy dziękujesz za swoje braki? Czy dostrzegasz sens tych braków?

  • Abram miał 75 lat, gdy wyszedł  z domu swojego ojca. Gdy miał sto lat urodził mu się obiecany syn Izaak. To pokazuje, że wychodzenie mentalne z domu ojca, dokonuje się przez wiele długich lat. Abram musiał wzrastać w wierze i to przez 25 lat, aby narodził się jego wyśniony i wymarzony syn. Wszystko dzieje się w czasie. Potrzebujemy zaakceptować potrzebny nam czas. Jednocześnie przez determinację możemy przyśpieszyć wychodzenie z domu swojego ojca. Czy wiesz co to determinacja? Czy prosisz o dar determinacji w dążeniu do większego poznania żywego Boga?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że z mojego życia czynisz swoją historię. Dziękuję za dar determinacji.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?


komentarze 3 do “CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO UCZYNIĆ Z NASZEGO ŻYCIA HISTORIĘ BOGA ŻYWEGO”

  1. Tak, Pan zawsze wieje delikatnym powiewem, aby łatwiej było zrozumieć. Pozdrawiam wszystkich z gorącego pomieszczenia w którym się znajduję, 33 stopnie Celsjusza.

  2. Dziękuję Za rachunek sumienia Panie Studencie. Rachunek sumienia inny niż wszystkie mocny i pozwalajacy postawić sobie pytania błogosławię przez Maryję

Zapraszamy do komentowania! Podziel się swoją własną refleksją lub pytaniem.

(opcjonalny)