Archiwum z dnia: 27 czerwca 2021

27.06.2021, niedziela , Św. Cyryla Aleksandryjskiego

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 5, 21-24. 35b-43

Gdy Jezus przeprawił się z powrotem łodzią na drugi brzeg, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem. Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie: «Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła». Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim i zewsząd na Niego napierał.
Wtedy przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: «Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela? » Lecz Jezus, słysząc, co mówiono, rzekł do przełożonego synagogi: «Nie bój się, wierz tylko!» I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego.
Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Widząc zamieszanie, płaczących i głośno zawodzących, wszedł i rzekł do nich: «Czemu podnosicie wrzawę i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi». I wyśmiewali Go. Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca i matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: «Talitha kum», to znaczy: «Dziewczynko, mówię ci, wstań!» Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym się nie dowiedział, i polecił, aby jej dano jeść.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Czy zastanawiałeś się, dlaczego Ewangelista cytuje Jezusa mówiącego po aramejsku? Co było tak ważnego w tych słowach, że zostały zapisane w oryginale?
• Czytając ten fragment wyobraziłem sobie tę sytuację. Rozpacz rodziców, płacz kobiet zebranych w domu, gniewne twarze mężczyzn patrzących z wyrzutem na Jezusa, że przyszedł za późno. Rozgardiasz przygotowań pogrzebowych i tłum ludzi, którzy przyszli za Jezusem. I w tym całym hałasie pada ciche „”Talitha kum” wypowiedziane tak, jak mówi rodzic budząc ukochane dziecko o poranku. I znowu wlewa się hałas. Ludzie krzyczą, śmieją się, płaczą ze szczęścia, wielbią Boga i przekrzykują się przekazując nowinę. A to ciche „Dziewczynko, mówię ci, wstań!” trwa i zostaje tylko między nimi. A potem Jezus nakazuje ją nakarmić.
• Bóg nie chce mojej śmierci. Moje ciało oczywiście umrze, bo takie są prawa natury, ale Bóg chce, by moja dusza żyła wiecznie. W pierwszym czytaniu jest napisane „Śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się z zagłady żyjących” i dalej „Do nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka”. Właśnie, to życie wieczne dla mnie jest Jego pragnieniem. Czy pragniesz życia wiecznego z Bogiem?
• Dlatego właśnie Jezus przychodzi do każdego z nas i w słowach zrozumiałych, w cichym szepcie, pełnym miłości, rodzica do maleńkiego dziecka wybudza ze śmierci grzechu. Dlatego jeśli trwasz w jakimś zniewoleniu lub grzechu, który odbiera ci życie, wprowadza ciemność, smutek lub przygnębienie, to wsłuchaj się w Jego Słowo. On daje Ci nowe życie i karmi Swoim Ciałem. Czy chcesz być wybudzony? Czy pragniesz takiej bliskości?
  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, obudź mnie i wyrwij z grzechu. Zabierz mój egoizm zamykający mnie na Twoje światło. Naucz mnie słuchać Twego wskrzeszającego szeptu, który próbuje zakłócić zgiełk świata. Jezu ufam Tobie!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?