CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ŻYĆ W JEDNOŚCI

25.07.2021, niedziela , Święto św. Jakuba, Apostoła

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List św. Pawła do Efezjan 4, 1-6

Bracia:
Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój.
Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jakie jest moje powołanie? Jak je realizuję? Św. Paweł zachęca nas abyśmy postępowali w sposób godny powołania. Każdy człowiek ma powołanie do bycia ojcem, matką, księdzem czy lekarzem. Mamy owe powołanie wypełniać godnie, a więc zgodnie z tym do czego zostaliśmy powołani. Jednak każdy z nas również otrzymał powołanie do jedności, aby wokół siebie tworzyć atmosferę, dzięki której inni będą mogli poczuć bliskość Boga.
• Autor listu do Efezjan proponuje pomoc w osiągnięciu jedności „Znosząc jedni drugich…” to proste, kiedy kogoś lubimy, a co, kiedy ktoś jest dla nas nie przyjemny?. Pan Jezus idzie o krok dalej: „miłujcie Waszych nieprzyjaciół” (Mt.5. 39). To jest dopiero wyzwanie dzisiejszych czasów. Kiedy dziś liczę się ją, moja racja, moje humory i potrzeby. Jak potrafię realizować to powołanie?
• Jedno ciało i jeden duch… Często trudno pogodzić dążenia ciała i Ducha. Ciało chce tego co ludzkie i przyziemnie, a jeśli wsłuchamy się w Ducha to ono szuka tego co Boże. Czy może tu być jedność? Jak do niej dążyć? Z pomocą przychodzi dalsza część listu- zostaliście powołani do jednej nadziei jaką jest Jezus Chrystus. Jeśli moje życie opiera się na Bogu to jestem w stanie żyć w jedności, do której zostałem powołany.
• „Jeden jest Pan i jedna wiara”- jak cenne są te słowa dla nas i jak wielka głębia płynie z nich dostrzegamy w sytuacjach trudnych, kryzysowych. W chwili, kiedy przeżywamy smutek to świadomość, że mamy wsparcie w Bogu i wierzę jaką się wyznaje jest nieoceniona. Dodatkową wartością jest przeświadczenie, iż ludzie wokół ciebie wspierają Cię swoją wiarą, modlitwą i pomocą w imię Boga, który jest i działa we wszystkim.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie dziękuję Ci za wiarę, którą otrzymałem na chrzcie świętym i pomóż mi żyć w większej jedności z Tobą.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?