Archiwum z dnia: 11 sierpnia 2021

11.08.2021, środa , Św. Klary

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Powtórzonego Prawa 34, 1-12

Ze stepów Moabu Mojżesz wszedł na górę Nebo, na szczyt Pisga, naprzeciw Jerycha. Pan zaś pokazał mu całą ziemię Gilead aż po Dan, całą – Neftalego, ziemię Efraima i Manassesa, całą krainę Judy aż po Morze Zachodnie, Negeb, okolicę doliny koło Jerycha, miasta palm, aż do Soaru. Rzekł Pan do niego: «Oto kraj, który poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi tymi słowami: Dam go twemu potomstwu. Pozwoliłem ci zobaczyć go własnymi oczami, lecz tam nie wejdziesz».Tam, w krainie Moabu, według postanowienia Pana, umarł Mojżesz, sługa Pański. I pochowano go w dolinie krainy Moabu naprzeciw Bet-Peor, a nikt nie zna jego grobu aż po dziś dzień. W chwili śmierci miał Mojżesz sto dwadzieścia lat, a wzrok jego nie był przyćmiony i siły go nie opuściły. Izraelici opłakiwali Mojżesza na stepach Moabu przez trzydzieści dni. Potem skończyły się dni żałoby po Mojżeszu. Jozue, syn Nuna, pełen był ducha mądrości, gdyż Mojżesz położył na niego ręce. Izraelici słuchali go i czynili, jak im Pan rozkazał przez Mojżesza. Nie powstał więcej w Izraelu prorok podobny do Mojżesza, który by poznał Pana twarzą w twarz, ani równy we wszystkich znakach i cudach, które polecił mu Pan czynić w ziemi egipskiej wobec faraona, wszystkich sług jego i całego jego kraju; ani równy mocą ręki i całą wielką grozą, jaką wywołał Mojżesz na oczach całego Izraela.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Mojżesz był niezwykłym człowiekiem w historii zbawienia. Dramatyczne wydarzenia z jego dzieciństwa nadały kierunek jego życiowej misji, do której się przygotowywał przez czterdzieści lat żyjąc na pustyni. Autor księgi Liczb pisze o nim: Mojżesz zaś był człowiekiem bardzo skromnym, najskromniejszym ze wszystkich ludzi, jacy żyli na ziemi. […]  Uznany jest za wiernego w całym moim domu. Twarzą w twarz mówię do niego – w sposób jawny, a nie przez wyrazy ukryte.  (Lb 12, 3.7-8) Ten wielki człowiek dochodzi do ziemi obiecanej i do niej nie wchodzi. Misją Mojżesza było wyprowadzenie Izraela z Egiptu i doprowadzenie do ziemi obiecanej. Z sześciuset tysięcy ludzi, którzy wyszli z Egiptu razem z Mojżeszem do ziemi obiecanej dociera i przekracza jej granice tylko dwóch, Jozue i Kaleb. Czy znasz misję swojego życia (na którą składa się historia twojego życia, dary, słabości, grzechy, wykształcenie)?
• Mojżesz nie wszedł do ziemi obiecanej, a Jozue ją przekroczył.  Jozue całkowicie wyćwiczył się w posłuszeństwie i zaufaniu Bogu żywemu, dlatego dotarł do swojej ziemi obiecanej. Ja sam i mój dom służyć chcemy Panu. (Joz 25,15) Przestrzega także Izraelitów przed odstępstwem od Boga żywego. Jeśli opuścicie Pana, aby służyć bogom obcym, ześle na was znów nieszczęścia, a choć przedtem dobrze wam czynił, wtedy sprowadzi zagładę. (Joz 24,20) Potrzebujemy wzrastać w zaufaniu do Boga żywego. Mało tego, potrzebujemy walczyć z determinacją o wzrastanie w zaufaniu do Boga żywego, aby dotrzeć do swojej ziemi obiecanej. Potrzebujemy trenować swoją wiarę przez dziękczynienie i uwielbienie Boga, zwłaszcza w sytuacjach trudnych czy wręcz dramatycznych. Są to sytuacje, które objawiają kondycję naszej wiary. Wołaj do Boga żywego o przymnożenie wiary. Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za wszystkie trudne sytuacje, które domagają się wzrastania w wierze. Dziękuję, że moje życie nie jest przypadkowe. Dziękuję za wzrastanie w wierze.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?