CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO SPOTYKAĆ CHRYSTUSA W CODZIENNOŚCI
04.09.2021, sobota , Bł. Marii Stelli i Towarzyszek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Łukasza 6,1-5
W pewien szabat przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i wykruszając je rękami, jedli. Na to niektórzy z faryzeuszów mówili: «Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat?» Wtedy Jezus rzekł im w odpowiedzi: «Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać». I dodał: «Syn Człowieczy jest panem szabatu».
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Nawet tegoście nie czytali – św. Hieronim mówił, że nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa. W naszej codzienności często możemy spotkać odwołania słów z Biblii. Szczególnie wtedy, gdy ktoś próbuje uzasadnić swoje poglądy w oparciu o wyrwane z kontekstu fragmenty… Niestety zwykle są one używane instrumentalnie, aby uzasadnić z góry obraną tezę. Na ile znam Biblię? Czy zapoznałem się z nią starając zobaczyć całość objawienia a nie tylko jego fragmenty? Na ile potrafię przyjąć Słowo Boże, które wzywa mnie do zmiany, do nawrócenia?
Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat? – Faryzeusze i generalnie Żydzi w szabat nie mogli wykonywać trzydziestu dziewięciu czynności. Skupiali się na tym, żeby nie złamać prawa sądząc, że w ten sposób wypełniają szabat. Ale on został ustanowiony po to, żeby człowiek mógł poświęcić go Bogu wspominjac dzieła jakie On uczynił Izraelowi – narodowi wybranemu. A praktykowane zakazy zwracały uwagę Żydów na coś zupełnie innego – na unikanie pewnych czynności. Byli tak zabsorbowani wypełnianiem „prawa”, że nie zauważyli Chrystusa, Boga, które był obok nich – Tego, na którego czekali od setek lat. Tego, którego mieli uwielbiać. Czy ja w swoim tygodniu znajduję czas na uwielbienie Boga – szczególnie w Eucharystii?
Chrystus odwołując się do nadrzędnego prawa miłości Boga i bliźniego w innym miejscu pytał retorycznie faryzeuszów: Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie ocalić czy zabić? Jaka jest moja postawa – czy skupiam się w swojej codzienności głównie na „unikaniu zła”, czy też na czynieniu dobra? Czy nie przegapiam szans na zrobienie czegoś dobrego nie chcąc ryzykować? Papież Franciszek bardzo jednoznacznie się w tej kwestii wypowiedział: „Kiedy widzę chrześcijan zbyt czystych, którzy znają wszystkie prawdy, są pełni ortodoksji, prawdziwej doktryny i nie są w stanie ubrudzić sobie rąk, by pomóc komuś wstać, mówię im: wy nie jesteście chrześcijanami”.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, daj abym poznawał Cię i dostrzegał każdego dnia.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?