Archiwum z dnia: 28 października 2021

28.10.2021, czwartek , Święto Apostołów Szymona i Judy Tadeusza

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List do Efezjan 2,19-22

Bracia: Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga – na pewno się zgodzisz z tym znanym fragmentem. Wszyscy wiemy, że Duch Św. w nas mieszka, że jesteśmy mieszkaniem Boga. Ale czy tak naprawdę, w praktyce, ta wiedza nie jest tylko teorią, czystą abstrakcją, czy wręcz fantazją? Czyli czy rzeczywiście tym żyjesz? Czy ta wiedza, te słowa, mają wpływ na twoje myślenie o sobie samym i innych? Czy mają wpływ na twoje decyzje? Czy to z nich czerpiesz swoje poczucie wartości, godności i bezpieczeństwa?
• Zwróć uwagę, że Słowo Boże nie mówi, że kiedyś będziesz domownikiem Boga – ale JUŻ JESTEŚ! Od momentu chrztu masz wstęp wolny do zamieszkiwania z Bogiem! Taka jest Jego niepojęta miłość: W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy (1 J 4,10). Św. Jan w liście dużo o tym mówi, bo zrozumienie i przyjęcie tej prawdy jest absolutnie zasadnicze dla naszej wiary – Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam (1 J 4,16). Poznać i uwierzyć – że Bóg Cię ukochał takim, jakim jesteś (przecież sam Cię stworzył!) i przez sakramenty już w tym życiu bardzo realnie zamieszkuje w Tobie. Czy ta prawda Cię zachwyca, pobudza do większej miłości, wdzięczności i ufności?
• My miłujemy [Boga], ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował (1 J 4,19). Według tej logiki Twój wzrost ma mieć źródło w coraz pełniejszym przyjmowaniu łaski, miłości – czyli Ducha Św i wszystkiego, co On chce czynić w Tobie. Zamieszkiwanie Boga w Tobie ma być źródłem wzrostu, tak by coraz więcej obszarów Twojego serca było w królowaniu Ducha Św. Bóg Ciebie kocha i chce dla Ciebie wszystkiego, co najlepsze – czyli pełni szczęścia z Nim. Dlatego kochając Cię takim, jakim jesteś teraz, nie godzi się byś takim pozostał – On ma dla Ciebie o wiele więcej!

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie chcę poznać, czym jest Twoja uprzedzająca miłość! Panie proszę, daj mi bardziej pojąć, co znaczy, że mieszkasz we mnie i chcesz upiększać to Twoje mieszkanie!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?