Archiwum z dnia: 1 grudnia 2021

01.12.2021, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Izajasza 25, 6-10a

Pan zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Zedrze on na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarz wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody; raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego oblicza, zdejmie hańbę ze swego ludu na całej ziemi, bo Pan przyrzekł.

I powiedzą w owym dniu: oto nasz Bóg, Ten, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność; cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Potrzebujemy wzrastać w wierze i zaufaniu, aby właściwie przeżyć kolejny adwent naszego życia.  Potrzebujemy wyznawać wiarę, że tylko On, Bóg żywy ma moc zrealizować swoje obietnice. Wyznaję Panie, że tylko Twoja bezwarunkowa miłość, daje mi pewność, że jestem kochany. Wyznaję, że moje zaufanie stale potrzebuje  karmienia się Twoim słowem. Wyznaję, że moje siły opuszczają mnie tak, jak powietrze gdy uchodzi z nadmuchanego balonu. Wyznaję, że moja bezradność  i słabość, daje Ci możliwość objawiania Twojej mocy. Wyznaję, że ciągle jest mi mało Ciebie. Proszę nasyć moje serce Twoją miłością. W jaki sposób ty chciałbyś wyznać swoją wiarę? Co dla ciebie jest ważne?
• Bóg żywy zapowiada nam ucztę z wybornych win i tłustego mięsa. Zaprasza nas do tej uczty tu i teraz – uczty Eucharystycznej. Potrzebujemy przekroczyć barierę znaków, aby dotrzeć do źródła i mocy tej uczty. Często uczestniczymy w niej  bez wrażliwości  na życie, które w niej pulsuje. Zacznijmy z determinacją prosić o przekroczenie granicy prostego znaku, aby dotknąć Bożego życia. Zacznij zatem wołać: Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!  Co chcesz, abym ci uczynił? Panie, abym przejrzał.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję ci za kolejny adwent w moim życiu. Dziękuję Ci za przekroczenie granicy znaku w Eucharystii, aby smakować Ciebie przychodzącego.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?