OCZEKIWAĆ PANA TO Z RADOŚCIĄ PRZYJMOWAĆ JEGO MIŁOŚĆ

07.12.2021, wtorek , św. Ambrożego

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 18, 12-14

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Ja nie poszedłbym szukać tej owcy. Na pewno nie wtedy, gdy pod moją opieką pozostaje jeszcze 99 sztuk. Przecież to się nie kalkuluje. Jeśli pozostawię stado, mogę stracić wszystko. Tą jedną spisałbym na stratę. Przecież to naturalny rachunek zysków i strat.
• Taka postawa to jest moja codzienność. Ja w taki sposób patrzę na rzeczywistość. Kalkuluję i wybieram to, co uważam za większy zysk, czy mniejszą stratę. Stratą jest kilkanaście minut modlitwy dziennie, a przecież potrafię spędzić kilka godzin przeglądając oferty na prezenty pod choinkę. Nie chce mi się znów zadzwonić do siostry, bo przecież „ona nigdy nie odezwie się pierwsza”. Omijam łukiem bezdomnego, pijaka, czy zachowującego się nietypowo, bo to bezpieczne i załatwia pytanie „Czy mu pomóc?”.
• BÓG nie jest taki, jak człowiek. Dla Niego każdy z nas jest najważniejszy. Jestem tak ważny dla Niego, że wszystko inne wydaje się nieistotne, a jednocześnie każdemu z osobna daje wszystko. Niesamowite, ale taki właśnie jest ON, Wszechmocny, Nieogarniony i kochający nieskończenie.
• Dlatego gdy stoję, patrzę na siebie i czuję, że jestem zwykły, szary i gorszy od innych. Gdy co chwilę coś sknocę, zapomnę lub zrobię nieidealnie a przecież inni (to „stado”) świetnie sobie radzą. To na to wszystko Bóg mówi „Nieprawda! Jesteś najważniejszy. W moich oczach jesteś jedyny i niepowtarzalny, tylko jeden. Zostawiam wszystko, cały wszechświat i niebo, staję się takim jak ty i umieram za ciebie, byś mógł być ze Mną. Kocham cię tak, bo cię stworzyłem a Ja robię tylko rzeczy najwspanialsze. Tylko w to uwierz!”.
• I jak, wierzysz? Czy wierzysz w Niego i Jego nieskończoną miłość?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Panie Jezu za Twoją Miłość. Przyjmuję ją jako niezasłużony dar i jedyne co mogę, to uwielbiam Cię Nieskończenie Dobry, mój Panie i Zbawicielu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?