Archiwum z dnia: 12 grudnia 2021

12.12.2021, niedziela , Najśw. Maryi Panny z Guadalupe

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Sofoniasza 3,14-17

Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela; Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego.
Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!» Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, który zbawia, uniesie się weselem nad tobą, odnowi cię swoją miłością, wzniesie okrzyk radości.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Wyśpiewuj, Córo Syjońska, podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca – czy ja potrafię się tak cieszyć, kiedy ostatnio czułem taką radość? Czy odczuwam ją w relacji z Bogiem, np. w związku ze świętem Bożego Narodzenia? Ten obraz nie przedstawia grzecznego uśmiechu i potakiwania głową. Bóg poprzez proroka Sofoniasza wzywa do niepohamowanej radości, która eksploduje krzykiem i śpiewem. Jej powodem ma być miłość Boga do mnie i Jego obecność w moim życiu: Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz, który daje zbawienie. 
• Co to może oznaczać, jeśli nie czuję radości? Pewnie nie czuję też wdzięczności, bo nie widzę Bożego działania w moim życiu. Jeśli nie doświadczam Boga jako mojego wybawiciela, który mnie ratuje, podtrzymuje i obdarza miłością, Jego narodzenie jako człowieka nie ma realnego związku z moją codziennością, nie mam powodu do radości i wdzięczności.
• Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu Zbawcy moim, bo wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny – tak zaczyna swoją pieśń uwielbienia Maryja. Ten okrzyk radości jest jej odpowiedzią na potężne Boże działanie w jej życiu. Maryja również pokazuje ten schemat – najpierw dostrzeżenie Bożego działania, z czego rodzi się wdzięczność, potem radość i uwielbienie.
• Aby w moim życiu działy się wielkie rzeczy, muszę najpierw wpuścić Boga w swoje “wielkie” sprawy. Jeśli nie oddaję Mu, nie zawierzam konkretów swojego życia, to nie ma On szansy działać, to nigdy nie doświadczę Jego mocy i dobroci.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Maryjo wstawiaj się za mną, abym zobaczył całe dobro, jakie otrzymuję od Boga. Duchu Święty pomóż mi jeszcze bardziej zawierzyć się Tobie i stwórz we mnie serce ufne i wdzięczne!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?