Archiwum z dnia: 26 grudnia 2021

PRZYJĄĆ PANA, TO PRZYJĄĆ JEGO ŻYCIODAJNE „RHEMATA”

26.12.2021, niedziela

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 2, 41-52

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz on im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? Odpowiedź Jezusa może niektórym z nas wydawać się wręcz niegrzeczna. Dwunastoletni Jezus jest poddany swoim rodzicom, ale jest przede wszystkim posłuszny Ojcu. Wiek lat dwunastu, trzynastu jest wiekiem, w którym Izraelita staje się Bar Micwa – Synem Przykazania – odkrywa swoją bezpośrednią relację do Boga i posłuszeństwo Jego przykazaniom. Jeżeli jesteś rodzicem: czy wychowujesz swoje dzieci do posłuszeństwa, czy przez posłuszeństwo rodzicom uczą się one posłuszeństwa Bogu? Czy ty sam (sama) uczysz się odkrywać i wypełniać wolę twojego prawdziwego Ojca?
  • Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie…. Jak reagujesz, kiedy „gubisz” Jezusa w swoim życiu, kiedy odchodzisz od Niego. Czy wtedy rzucasz wszystko inne aby z drżeniem serca szukać swojego najcenniejszego skarbu – Jego samego?
  • Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział (…) A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Maryja nie rozumie od razu, ale zachowuje i rozważa w sercu te „sprawy”. Grecki oryginał używa tutaj ważnego słowa „rhemata„, które można tłumaczyć także jako rzeczy, wydarzenia, czyny a także „słowa”. Rhemata to jednak wyjątkowy rodzaj słów kierowanych do Maryi i do każdego z nas – to słowo skierowane osobiście do danej osoby, niosące życie, słowo, które mnie dotyka, porusza. To Słowo Boże, które jest precyzyjnym światłem dotyczącym twojej osoby i sytuacji twojego życia. Maryja chowa wiernie te rhemata – czyli trzyma się tego Słowa, rozmawia z Nim, przyjmuje je, stosuje je i mówi mu amen.

  • A ty jak zachowałeś się wobec spraw – słów, którymi poruszał ciebie Bóg w twojej historii życia? – czy tak, jak Maryja, czy raczej pozwoliłeś, aby Jego słowa – życiodajne rhemata – gdzieś zniknęły, rozpłynęły się w gonitwach życiowych? Ale także czy nie odrzucasz Słowa Bożego wtedy, gdy jest dla ciebie niezrozumiałe, gdy rodzi bunt? Czy pozwalasz aby ono w tobie trwało i pracowało mimo tego, że początkowo go nie pojmujesz swoim intelektem? 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, czasami nie rozumiem tego co robisz albo mówisz. Pragnę jednak jak Maryja zachowywać Twoje słowa w moim sercu i rozważać je.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?