SPOTKAĆ PANA TO KOCHAĆ I BYĆ KOCHANYM PRZEZ LUDZI

08.01.2022, sobota , Wspomnienie Św. Seweryna z Noricum

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

1 List św. Jana 4, 7-10

Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością.
W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu.
W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że on sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Gdyby przyszło mi określić w trzech krótkich zdaniach na czym zasadza się moja wiara w Boga, to co bym powiedział? Gdybym miał powiedzieć osobie, która nie zna chrześcijaństwa albo jest niewierząca dlaczego wierzę w Boga, to co bym powiedział? Trzy krótkie zdania, które oddają sedno mojej osobistej wiary i nie są tylko formułami z Credo. Czy byłoby choć jedno zdanie łączące Boga z miłością?
• W Ewangelii Mt 25, 31-44 Jezus w prosty sposób łączy relacje do Boga i do człowieka. Kto odwiedza chorego, odwiedza Jezusa. Kto daje jeść głodującemu ten daje jeść Jezusowi. Kto przyjmuje bezdomnego, gości samego Boga, … itp.…… Czyż to nie jest utożsamianie relacji jakie mamy z ludźmi z relacją w jakiej pozostajemy wobec Jezusa? Czy jeżeli chcemy wiedzieć jaka jest nasza relacja do Jezusa, to nie wystarczy odczytać to z naszych ludzkich relacji? Wygląda na to, że postępujemy z Bogiem tak jak z innymi ludźmi.
• Ze śmiercią Jezusa dla mojego zbawienia długo miałem kłopot. Stwierdzenie, że umarł za nasze grzechy abyśmy mieli życie wieczne było łagodniejsze. Czułem się współwinny jednak nie byłem w tym sam. Określenie, że Jezus umarł za moje grzechy było trudne do przyjęcia. Trudno było mi pogodzić się z tym, że musiał ktoś umrzeć abym był szczęśliwy-zbawiony.
• Jezus przez całe swoje życie ziemskie nie wybrał zła. W każdym okresie swojego życia z miłości do Boga wybierał miłość do ludzi. Czy to w Nazarecie czy w krótkim okresie swojej publicznej działalności. Każdej godziny, każdego dnia wybierał w swoim sercu miłość. Nawet w sytuacji kiedy piekło przypuściło na niego zmasowany atak w Ogrodzie Oliwnym. Zawsze wybierał miłość. Także wtedy gdy go bezprawnie i niesprawiedliwie oskarżono i przybito do krzyża. Opieranie się złu z miłości do mojej osoby, aż do fizycznego wyniszczenia. Dzięki Jezu.
  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Jezu, że dla mnie opierałeś się złu, aż do wyniszczenia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?