Archiwum z dnia: 13 sierpnia 2022

13.08.2022, sobota Świętych męczenników Poncjana i Hipolita

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 19, 13-15

Przynoszono do Jezusa dzieci, aby położył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego. Lecz Jezus rzekł: «Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie». Położył na nie ręce i poszedł stamtąd.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W Ewangelii św. Mateusza cały 13 rozdział poświęcony jest wyjaśnieniu czym jest Królestwo niebieskie a tłumy ludzi zastanawiają się jak je dobrze zrozumieć, poznać i wcielić w życie a tutaj bardzo prostymi słowami Jezus stwierdza, że królestwo niebieskie należy do dzieci, czyli kogoś, kto zbytnio nie główkuje, tylko w prostocie i pełnym zaufaniu przychodzi ze swoimi sprawami do Jezusa.
• Spróbuj wyobrazić sobie z jakimi sprawami dziecko przychodzi do ojca lub matki. Misiowi zerwało się ucho, siniak na kolanie, samochodzik zgubił kółko, jakiś strach nocny sprawił, że biegnie do łóżka taty i mamy. Proste sprawy, bez ograniczeń, bo rodzic jest tym, komu małe dziecko ufa bez zastrzeżeń. Pomyśl, czy nie zagubiłeś takiego odniesienia do Ojca niebieskiego – w prostocie, ze wszystkim, co cię dotyka, zawsze w pełnym zaufaniu, że sprawa zostanie załatwiona. Jeśli czujesz, że zagubiłeś taką postawę, poproś Pana o odnowienie serca dziecka w tobie, o świeżą i nową relację dziecka do swojego Taty.
• W rozmowie z Nikodemem, Jezus mówi, że człowiek dorosły musi narodzić się na nowo, aby móc wejść do Bożego królestwa, czyli ponownie stać się niemowlęciem i dorastać jak dziecko. Oczywiście w wymiarze duchowym. Co to konkretnie oznacza? Najpierw zostać poczętym przez Słowo Boże przyjmując nową hierarchię wartości z Jezusem jak swoim Panem, najważniejszą wartością życia. Potem dać się prowadzić Słowu i Duchowi, iść za natchnieniami Ducha Bożego – odkrywanego w swoim sercu i Kościele. Tak rośnij i dojrzewaj a zobaczysz jak Boże królestwo staje się w twoim życiu czymś realnym, ponieważ królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym (Rz 14,17).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, przes chrzest stałem się Twoim dzieckiem, pomóż mi stać się nim naprawdę przez łaskę i działanie we mnie Twojego Świętego Ducha!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?