CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO BYĆ GORLIWYM
09.11.2022, środa , Święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Jana 2,13-22
Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska! Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz? Jezus dał im taką odpowiedź: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo. Powiedzieli do Niego Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni? On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- W dzisiejszej Ewangelii widzimy Jezusa wchodzącego do świątyni Jerozolimskiej, najświętszego miejsca kultu Boga żywego, miejsca w którym niewątpliwie wszystko musiało być w oczach Żydów poukładane i doskonałe, aby Bóg był z nich zadowolony. A Jezus wchodząc do świątyni urządził awanturę. Przegonił handlarzy, którzy sprzedawali zwierzęta przeznaczone na ofiarę, wypędził również same zwierzęta, które miały być ofiarą. Wszystko dlatego, że pochłaniała go gorliwość o dom samego Boga. Jezus wywrócił stolik reguł, zasad, które przyjęto, aby oddawać kult Bogu w sposób doskonały. Rytuały stały się dla Żydów priorytetem, ściśle dbano o ich przestrzeganie zapominając o przemianie serca, w efekcie świątynia stała się targowiskiem a nie miejscem kultu. Temu ostro przeciwstawił się Jezus. Czy dzisiaj nie zdarza się, że skupiamy się bardziej na zewnętrznej formie kultu a serce nasze pozostaje niezmienione? Wydaje nam się, że forma naszych gestów przemieni nasze serce a jest całkiem na odwrót. Próbujemy po formie kultu oceniać wiarę drugiego człowieka a przecież prawdziwy wgląd w jego serce ma tylko Bóg.
- Czy zastanawiałem się nad tym jak często wpadam w pułapkę doskonałego kultu w oderwaniu od przemiany serca? Czy próbuję weryfikować stan relacji z drugim człowiekiem, szczególnie takim, który nie odpowiada mojej wizji świata, mojej wizji wiary? Czy nie za często próbuję go oceniać, potępiać, a nawet uważać, że ja jestem lepszy od niego?
Jak reaguje na kryzysy wiary w Kościele, w moim życiu? Czy dostrzegam w tym zagrożenie, budzi to we mnie lęk, który mnie jeszcze bardziej zamyka na drugiego człowieka? A może w kryzysie dostrzegam szansę na zmianę, Bożą interwencję, sygnał, który każe zweryfikować swoje postępowanie, zmienić swoje myślenie, swoje nastawienie? Czy próbuję podejmować to wyzwanie?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Stwórz Boże we mnie serce czyste i odnów we mnie moc Ducha
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?