CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO UCZYĆ SIĘ ROZEZNAWAĆ ZNAKI CZASU

25.11.2022, piątek , Św. Katarzyny Aleksandryjskiej

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 21, 29-33

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść:
«Spójrzcie na figowiec i na wszystkie drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pąki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wszystkie wydarzenia, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Spójrzcie na figowiec. Prawa, które zachodzą w przyrodzie, informują nas o nadchodzącej porze roku. Nadchodzące pory roku dokonują się cyklicznie, dlatego można rejestrować nadchodzące zmiany. Podczas upalnego lata w krajach Bliskiego Wschodu ogromną wartość ma cień. Każde drzewo chroniące przed promieniami słońca jest bardzo cenne, zwłaszcza gdy rośnie w pobliżu domu. Ale chyba żadne z tamtejszych drzew nie daje lepszego cienia niż figowiec pospolity, mający duże, szerokie liście i rozłożystą koronę. U schyłku długiego, skwarnego dnia pod figowcem mogli usiąść członkowie rodziny i cieszyć się miłym towarzystwem. Poza tym dawał on właścicielowi sporo pożywnych owoców. Dlatego od czasów króla Salomona siedzenie pod własnym drzewem figowym symbolizowało pokój, powodzenie i dostatek. Co jest dla ciebie symbolem pokoju, powodzenia i dostatku? Dlaczego?
• Izraelici cenili w swoim życiu wiele wartości m.in. rodzinę, świątynię, kulturę, figowiec, winnice, ale tego wszystkiego nie ustrzegli, ponieważ nie nauczyli się rozeznawać znaków czasu. Bóg żywy przygotowywał Żydów do przyjścia Mesjasza przez czterdzieści dwa pokolenia. Przyjście Mesjasza zapowiadało dwa tysiące proroctw, a gdy Ten się narodził, nie przyjęli go jako naród. Jezus ostrzegał ich przed katastrofą. Gdy był już blisko, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.  Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd.  Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia». (Łk 19, 39-44) To wszystko odrzucili i w konsekwencji po 40 latach, czyli jednym pokoleniu, doświadczyli zniszczenia tego wszystkiego co było dla nich ważne. Jak reagujesz na napomnienia? Czy potrafisz rozeznawać znaki czasu, czy nie lekceważysz znaków swojej codzienności – z relacji rodzinnych, pracy, znaków, które daje Twoje ciało, może zmęczone…. ?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna tekstu.
DUŻE PACIORKI: Tak i wy, gdy ujrzycie te wszystkie wydarzenia, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże.
MAŁE PACIORKI: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?