Archiwum z dnia: 2 grudnia 2022

OCZEKIWAĆ PANA, ABY UJRZEĆ SWOJĄ ŚLEPOTĘ

02.12.2022, piątek , Bł. Rafała Chylińskiego, prezbitera

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 9, 27-31

Gdy Jezus przechodził, ruszyli za Nim dwaj niewidomi, którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!»
Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie». I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!» Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Życie człowieka niewidomego jest bardzo ograniczone i w jakimś sensie odgrodzone od innych. Fizyczna ślepota jest łatwa do zdiagnozowania. Niewidomi wołali za Jezusem, ponieważ czuli ogromny ciężar takiego życia. Wiedzieli, że są niewidomi. Ulituj się nad nami, Synu Dawida! To wołanie pełne pokory i determinacji, na które Jezus nie mógł nie odpowiedzieć. Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!» Byli zdeterminowani, bo nie mieli nic do stracenia. Bóg żywy kocha ludzi zdeterminowanych.Taką osobą była biblijna Syrofenicjanka, która prosiła o uwolnienie swojej córki. Osobą zdeterminowaną była wdowa, która nachodziła sędziego oraz przyjaciel, który przyszedł w nocy do swojego przyjaciela prosząc o chleb dla swoich gości. Wszyscy otrzymali to czego potrzebowali. Czy jesteś osobą zdeterminowaną? Z jakimi problemami się borykasz i one ciągle nie mają swojego zakończenia.
  • Bardzo często jesteśmy ludźmi niewidomymi wewnętrznie. Nie dostrzegamy otrzymywanego dobra. Nie dostrzegamy drugiego człowieka oraz jego trudu i ofiary. Nie dostrzegamy dobra, które nam czyni. Możemy być zaślepiani trzema  postawami – pychą, złością i egocentryzmem. Pycha, to matka wszystkich innych grzechów a ponieważ żyjemy w kulturze pychy, to w taki czy inny sposób jesteśmy zanurzeni w pysze. Człowiek  zaślepiony pychą nie ma za co dziękować, ponieważ nie widzi otrzymanego dobra. Zakłada, że wszystko mu się należy. Gdy reagujemy złością na sprzeciw, zranienia nie potrafimy ujrzeć całęj prawdy o tej osobie, która nas   zraniła i wyłącznie oskarżamy. Egocentryzm koncentruje nas na nas samych, dlatego trudno jest nam zobaczyć fakty i możliwości innych osób, które nas zraniły. Czy dostrzegasz swoją  ślepotę? Czy dostrzegasz źródło swojej ślepoty? Czy wołasz do Jezusa, tak jak niewidomi z dzisiejszego czytania?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Gdy Jezus przechodził, ruszyli za Nim dwaj niewidomi, którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!»
MAŁE PACIORKI: Wierzycie, że mogę to uczynić?

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?