Archiwum z dnia: 20 grudnia 2022

20.12.2022, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według świętego Łukasza 1,26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? Anioł Jej odpowiedział: Duch święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jaka była sytuacja życiowa Maryi w momencie Zwiastowania? Według tradycji, Maryja była jedynaczką i urodziła się w podeszłym wieku swoich rodziców Joachima i Anny. Przed narodzinami Maryi, rodzice złożyli ślub ofiarowania jej Bogu. W wieku 3 lat została oddana na wychowanie do Świątyni w Jerozolimie i była tam do 15 roku życia, kiedy stała się kobietą. W okresie kiedy mieszkała w Jerozolimie, zmarli jej rodzice. W czasie, kiedy opuszczała Świątynię, została zaślubiona Józefowi. Ktoś musiał wybrać Maryi męża, gdyż przez swoje życie w gronie dziewcząt w Jerozolimie nie poznała kandydata na męża. Prawdopodobnie do wyboru męża przyczynili się jej kuzyni. Elżbieta i jej mąż (kapłan) Zachariasz oraz Arcykapłan ze Świątyni. W dniu, kiedy staje przed Maryją Gabriel ma ona 15-16 lat. Mieszka sama w domu rodziców w Nazarecie, jest zaręczona z Józefem, ale z nim jeszcze nie mieszka. Jest wykształcona, zna pisma, prawo izraelskie i nabyła praktyczne umiejętności potrzebne w życiu izraelskiej kobiety. Jednocześnie żyje w kraju okupowanym przez Rzym, w czasie, kiedy jest społeczne oczekiwanie Mesjasza.

• Co było niesamowitego w Maryi, że to właśnie jej Bóg złożył propozycję, aby urodziła Jego Syna? Co tak bardzo przyciągało Boga do Maryi? Niesamowite w Maryi było jej serce o czym mówi dogmat Niepokalanego Poczęcia. Maryja jako jedyny człowiek w momencie poczęcia została uchroniona od skutków grzechu pierworodnego. W praktyce oznacza to, że w jej sercu nigdy nie pojawiło się zło. Była pozbawiona skłonności do wyboru pychy, chciwości, nieczystości, zazdrości, gniewu, lenistwa, łakomstwa od pierwszej do ostatniej chwili jej życia – życia zwykłej izraelskiej kobiety. Czy wiesz co dzieje się w Twoim sercu? Czy dostrzegasz dobro i zło, które się tam pojawia? Czy zauważasz swoje skłonności do wybierania zła oraz ulegania mu? Czy uczysz się rozpoznawać poruszenia w swoim sercu i to, do czego cię prowadzą?

• „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!”. Na co zgodziła się Maryja? Maryja zgodziła się zostać Matką Syna Bożego, o czym powiedział Gabriel, ale zgodziła się również na to wszystko o czym Gabriel nie powiedział a dotyczyło jej codzienności. Zaufała obietnicy, że „moc Najwyższego osłoni Cię”. Czy akceptujesz swoje życie, całą historię swego życia? Czy akceptujesz dom z jakiego pochodzisz, swoich rodziców, czas dzieciństwa i dorastania, ludzi z którymi żyjesz, swoje talenty i ograniczenia? Czy zauważasz, że Bóg był z Tobą w historii Twojego życia i prowadził Cię? Czy ufasz Bogu jeżeli chodzi o Twoją przyszłość? Czy jesteś otwarty na to, że wszystkie Twoje obecne i przyszłe wydarzenia życiowe dzieją się za Jego wiedzą i mają oczyszczać Twoje serce i prowadzić Cię do Zbawienia?
  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Stań przez chwilę w swojej wyobraźni przed Maryją – 15 letnią dziewczyną i powiedz jej o swoim zaufaniu Bogu. O obszarach w których nie potrafisz zaufać, czego się boisz. Poproś Maryję aby pomogła Ci zaufać Bogu tak jak ona to robiła.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?