Archiwum z dnia: 22 grudnia 2022

22.12.2022, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 1,46-56

W owym czasie Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu,
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Magnificat jest hymnem uwielbienia Boga, który zawsze był obecny w historii Izraela. Mimo, że Bóg czasami ukrywał zagniewany swoje oblicze, nigdy nie opuścił swojego ludu dotrzymując obietnic, jakie złożył. Wszechmocny, święty, wierny, opiekuńczy i miłosierny Bóg był i jest blisko człowieka. Jest zatroskany o każdego cierpiącego, głodnego, uciemiężonego, blisko tego, który z ufnością i pokorą szuka u Niego ratunku i wybawienia. Czy w chwilach doświadczeń szukam schronienia i pomocy u Boga? Czy wierzę, że to On stawia na mojej drodze ludzi, którzy niosą mi pomoc?
• Maryja w Magnificat uwielbia Boga i składa Mu dziękczynienie za to, co jej uczynił wybierając na Matkę swojego Syna. Bóg dokonuje cudów i wielkich rzeczy nie tylko w życiu Maryi i Izraelitów, ale także w życiu każdego z nas. Dostrzeżenie ich wymaga pokory, uznania, że za wszelkim dobrem, którego doświadczam, Ktoś stoi. Ktoś, kto kocha mnie miłością bezwarunkową i szaloną (szaleństwo krzyża). Czy potrafię dostrzec bogactwo łask, które otrzymuję od Niego każdego dnia?
• W Katechizmie Kościoła Katolickiego można przeczytać, że „Każde wydarzenie i każda potrzeba mogą stać się motywem i przedmiotem dziękczynienia” (KKK2638). „W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was (1 Tes 5,18). A z wdzięczności rodzi się uwielbienie, które jest taką formą modlitwy, w której człowiek „wysławia Boga dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na to, co czyni, ale dlatego, że ON JEST” (KKK2639). Jak często dziękuje Bogu za wszystko co mi daje? Jak często uczestniczę w Eucharystii, która jest szczególną modlitwą uwielbienia?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „Błogosław, duszo moja, Pana, i całe moje wnętrze – święte imię Jego! Błogosław, duszo moja, Pana i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach” (Ps 103, 12).

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?