CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO TROSZCZYĆ SIĘ WZAJEMNIE O SIEBIE
26.01.2023, czwartek , Świętych biskupów Tymoteusza i Tytusa
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
List do Hebrajczyków 10,19-25
Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to jest przez ciało swoje. Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym. Przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą. Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę. Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków. Nie opuszczajmy naszych wspólnych zebrań12, jak się to stało zwyczajem niektórych, ale zachęcajmy się nawzajem, i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie, że zbliża się dzień
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Jak dobrze i bezpiecznie jest żyć ze świadomością pewności zbawienia. Podstawą tej pewności jest wiara w Jezusa i wiara Jezusowi. Wiara w Jezusa, który przyszedł na świat z miłości do każdego z nas, po to, aby nas zbawić, dać nam udział w radości nieba. Bóg Ojciec podczas przemienienia na górze Tabor powiedział do obecnych tam uczniów Piotra, Jakuba i Jana: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” (Mt 17,5). A ten Syn powiedział o sobie, że jest zmartwychwstaniem i życiem (por. J 11,25a). I jeszcze obiecał, że ten „kto wierzy we Mnie nie zginie, ale będzie miał życie wieczne. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki” (J 11,25b-26). Ale dodaje jeszcze „Wierzysz w to? „(J11,26b). Na to pytanie każdy z musi odpowiedzieć sobie sam. Wiara jest łaską, otrzymaną bez żadnej zasługi Jeśli ją mam, to powinienem za nią dziękować i prosić o to by nieustannie wzrastała. Czy dziękuję za ten dar? Czy proszę o wiarę dla innych?
- Obietnice Boże są niezmienne. „On wiary dochowuje na wieki” (Ps 146,5b). Na tej wierności możemy również budować swoją pewność i żyć nadzieją zmartwychwstania. Słowo dane przez człowieka nie ma ani mocy sprawczej, ani gwarancji dotrzymania, czy spełnienia. Boże słowo ma moc. „Słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa” (Iz 55,11). Dlatego możemy żyć z tą pewnością, że w domu Ojca mamy przygotowane mieszkanie (por. J 14,2).
- Człowiek nie idzie do nieba w pojedynkę. Żyjemy w pewnych społecznościach, grupach. Jesteśmy za siebie odpowiedzialni przed Bogiem. Mamy się o siebie troszczyć, zachęcać i motywować do jeszcze większego okazywania wzajemnie miłości. Czy mam poczucie odpowiedzialności za zbawienie współmałżonka, dzieci?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, dziękuję Ci za Twoją miłość, za mękę, śmierć i zmartwychwstanie.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?