CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO PRZYJĄĆ OFIARNOŚĆ JEZUSA

02.02.2023, czwartek , Święto Ofiarowania Pańskiego

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 2,22-40

Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego.
Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
„Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela”.
A Jego ojciec i matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.
Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”.
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret.
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Czym dla Maryi i Józefa było ofiarowanie Jezusa w Świątyni? Wypełnieniem przepisów, postępowaniem zgodnym z tradycją czy może pod tymi czynnościami była świadomość, że Bóg jest dawcą życia i wszystko pochodzi od Niego? Nie jest Bogiem, który domaga się ofiary z pierwocin dla siebie, ale chce, abyśmy uznali życie za dar. Ileż dyskusji na temat zabijania w szerokim wymiarze, by nie istniało. To bardzo porządkuje życie i pozwala uznać porządek tego świata, który ustalił Stwórca.
• Patrząc na tę scenę biblijną, mam przed oczyma starca, dziadka Symeona, który bierze w objęcia Małego Boga. Ile tu jest męskiej czułości. Dzisiaj, kiedy to akurat piszę, jest Dzień Dziadka. Z jednej strony myślę o swoich dziadkach, o których niewiele wiem, ale też o sobie wkraczającej w wiek babciny. Wnuki są ogromną radością. Może to odczuwanie dumy i radości przy najmłodszych latoroślach jest nieświadomą wdzięcznością wobec Boga, że my ludzie zostaliśmy zaproszeni do współudziału w stwarzaniu ludzi. Jesteśmy partnerami Stworzyciela w dziele prokreacji.

• Anna i Symeon są symbolem ludu oczekującego Zbawiciela. Poprzez Niego zostanie pokonana śmierć. Strach przed śmiercią ustępuje radości życia. To od nas zależy jaką decyzję podejmiemy. Czy w Jezusie zauważymy naszego Wybawiciela, czy w czym innym np. materii? Kluczowe pytanie brzmi zawsze tak samo: czy ja chcę przyjąć Jezusa jako mojego Pana i Zbawiciela?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Otwórz moje oczy Panie na Ciebie, jako dawcę wszelkiego życia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?