CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM NIOSĄC KRÓLESTWO BOŻE
14.02.2023, wtorek , Świętych Cyryla i Metodego, patronów Europy
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Łukasza 10, 1-9
Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi!» Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was.
W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swą zapłatę.
Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: «Przybliżyło się do was królestwo Boże»”.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Jezus wysyłał swych uczniów „do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał”. Jeżeli czuję sie uczniem Jezusa, jeżeli idę za Nim i z Nim posyła i mnie, do każdego do którego idę w odwiedziny, do każdego, kogo spotykam na drodze – niekoniecznie katolika czy chrześcijanina. Mam być „Jego robotnikiem”. Mam prosić Pana o odwagę ewangelizacji i gotowość do słuchania głosu Ducha Świętego i … „iść!” – w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Wystarczy, gdy wychodząc z domu zrobię znak krzyża świętego i wypowiem powyższe słowa. Pan będzie mi błogosławił. Będzie ze mną, ale i z Tobą. Uwierz w to i działaj w Jego winnicy. Nieś Chrystusa innym, wszak tam, gdzie On jest, tam jest Jego Królestwo, a każdy z nas jest wezwany, aby je objawiać. Zawierz wszystko Bożej Opatrzności, Która będzie Cię prowadzić.
- Gdy byłam mała, często odwiedzali nas goście. Młodsza siostra mojego Taty, gdy wchodziła w progi naszego domu zawsze mówiła: „Pokój temu domowi”. Trochę mnie to dziwiło, bo wydawało mi się, że jesteśmy rodziną, w której pokój przecież panuje. Gdy już założyłam swoją rodzinę i wyremontowaliśmy wiejski dom po rodzicach męża, ta sama Ciocia, odwiedzając nas w nim po raz pierwszy, przyniosła również „słowa pokoju” wraz z błogosławieństwem. Wtedy już wiedziałam, że Ciocia ewangelizuje. Swoim życiem, zachowaniem świadczy o Jezusie i „przybliża Królestwo Boże”; przynosi Chrystusa, promieniując pogodną twarzą, która była obliczem Jej dobrego serca.
- Czy jestem zwiastunem pokoju? Czy inni czują się w moim towarzystwie bezpiecznie? Czy mam świadomość, że Królestwo Boże dzieje się tutaj, gdzie wzrastam, pracuję, odpoczywam, przebywam, modlę się? Czy prosząc codziennie o „przyjście Królestwa Bożego” (zob.: „Ojcze nasz”) angażuję się jednocześnie w sprawy tego Królestwa tu i teraz? – wszak Królestwo Boże nadeszło, jest pośród (wśród) nas (zob.: Łk 17, 21; J 1, 14). Bóg przychodzi codziennie do mnie i do Ciebie, aby panować w naszej historii, w naszym codziennym życiu. Warunkiem, by stawać się częścią tego Królestwa, jest nawracanie się; to jest bycie posłusznym słowom Jezusa, przyznawanie się do Niego i naśladowanie Go; angażowanie się w życie parafialne czy wspólnotowe, rozwijanie swego życia duchowego, przyjmowanie Go w Eucharystii, akceptowanie Jego łaski i współpracowanie z nią, życie Błogosławieństwami.
- To wielkie i trudne zadania. Wystarczy jednak otwierać się na Boże światło i Bożą moc, aby powoli uczyć się żyć przykładnie. Dlatego Jezus posyła mnie i Tobie Swojego Świętego Ducha, Który pomaga godnie i dobrze przeżyć życie. Czy chcę z Nim współpracować? Czy potrafię działać z miłością? Czy poddaję się panowaniu Boga we mnie? Czy troszczę się o sprawy wieczne już dzisiaj?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Mój Mistrzu i Panie, pomóż mi być człowiekiem pokoju. Niech w moim sercu gości miłość do Ciebie i drugiego człowieka. Spraw, abym potrafiła współtworzyć z Tobą Boże Królestwo.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?