NAWRACAĆ SIĘ DO UWIERZYĆ BOGU, KTÓRY STWARZA NA NOWO

22.02.2023, środa , Środa Popielcowa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 6, 1-6. 16-18

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Gest posypania głowy popiołem w Środę Popielcową zawsze kojarzył mi się z grzechem. Słowa „z prochu powstałeś i w proch się obrócisz” uświadamiają mi moją grzeszność. To ważny gest, który powinien być punktem zwrotnym: od grzechu w kierunku miłości Boga.
• Pan Jezus zwraca jednak uwagę na to, by pokuta i jałmużna wypływały z serca i nie były tylko pustym, wykonanym na pokaz, gestem. Celem jest Bóg „który widzi w ukryciu” więc zna moje serce i moje prawdziwe intencje. A przecież pokutuję po raz kolejny i wciąż tak samo, jak zawsze, po jakimś czasie upadam. To było dla mnie irytujące i smutne zarazem.
• Dziś jednak czytając ten fragment, gdy przywołałem obraz kapłana z prochem w dłoni, zobaczyłem obraz stworzenia Adama w Raju. Czytamy bowiem „[..] wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.” [Rdz 2,7]. Ten gest staje się więc nie tylko napomnieniem grzesznika czy zachętą do nawrócenia, lecz znakiem stworzenia „na nowo”. Bóg pragnie mnie „ulepić” i tchnąć we mnie Ducha, by nie było już „starego człowieka”.
• A co ty widzisz w tym geście? Czy wezwanie do nawrócenia wywołuje w tobie smutek, zawstydzenie, a może bezsilność? Czy widzisz, że do nawrócenia zaprasza Cię Bóg, który ma moc stworzyć cię na nowo?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu ulituj się nade mną grzesznym. „Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!” [Ps 51,12]

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?