UCZYĆ SIĘ NAWRÓCENIA PRZEZ POSTAWĘ JONASZA
01.03.2023, środa
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Księga Proroka Jonasza 3, 1-10
Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan.
Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona».
I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje:
«Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy?»
Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Uderzające jest stwierdzenie, że „Pan przemówił do Jonasza po raz drugi”. Aby zrozumieć to „po raz drugi”, musimy cofnąć się nieco w tej opowieści. Wcześniej Bóg też mówił, ale Jonasz nie słuchał, powiedział Bogu „nie, dziękuję” i poszedł swoją drogą. Jak wiemy, nic dobrego z tego nie wyszło, co obrazowo zostało przedstawione w postaci wieloryba, który połknął Jonasza. Jonasz w swojej niedoli woła do Boga, Bóg go ratuje i wyzwala z ucisku i w tym momencie dochodzimy do momentu, gdy wzywa Jonasza po raz drugi.
- To ponowne wezwanie Boże pokazuje, że Bóg nie rezygnuje z człowieka a korzysta z różnych okazji, aby zaprosić go do ponownego wejścia na ścieżkę tego planu, jaki Bóg ma dla każdego z nas. Tak, jak Jonasza. Z drugiej strony, gdyby Jonasz nie przeżył swoich trudnych doświadczeń, to zapewne wołanie Boga po raz drugi też nie przyniosłoby skutku. Pomyśl o swoich problemach i trudnych doświadczeniach – rodzinnych, zawodowych, z przyjaciółmi, może z urzędami czy sądami… Może także i Tobie Bóg chce przez te trudności powiedzieć „nawróć się”, to znaczy zacznij mnie szukać i słuchać, wejdź ponownie na moją ścieżkę?
- „I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu”. To bardzo zaskakujące, że przychodzi jakiś facet do miasta, głosi, że miasto zostanie zburzone a mieszkańcy nie uważają go za wariata, co łatwo sobie wyobrazić w naszej rzeczywistości, tylko oblekają się w wory pokutne i nawracają się. Tajemnica tkwi w tym, że Jonasz poszedł tam z misją od Boga i działał w Jego imieniu. Przez to sam Bóg działał i sam Bóg przemieniał ludzkie serca. To samo może dotyczyć każdego z nas – gdy wejdziemy na ścieżkę posłuszeństwa Bogu, który mówi do nas, na przykład w swoim Słowie, możemy spodziewać się zmian w sobie i naszym otoczeniu, bo Bóg jest tym samym Bogiem, co Bóg Jonasza. A czego Bóg dziś oczekuje od Ciebie, co mówi do Ciebie dziś, co chce abyś zmienił właśnie dziś?
- „Zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojego złego postępowania”. Czyny przemawiają do Boga bardziej niż słowa. W Wielkim Poście Kościół szczególnie mówiąc o nawróceniu, proponuje czyny pobożne w postaci postu, modlitwy, jałmużny. Myśląc o nich zastanów się do czego Bóg wzywa Ciebie, jak Ty możesz wcielić coś z tego w swoim życiu?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, daj mi wrażliwość do usłyszenia tego do czego wzywasz mnie dziś i w tym czasie Wielkiego Postu.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?