NAWRACAĆ SIĘ TO PROSIĆ, KOŁATAĆ I SZUKAĆ Z UFNOŚCIĄ
02.03.2023, czwartek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Mateusza 7, 7-12
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą.
Gdy któregoś z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.
Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków».
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Aby prosić, trzeba widzieć potrzebę. Jednak to nie wszystko. W Komentarzu Żydowskim do Nowego Testamentu, słowa proście, szukajcie i kołaczcie są wzmocnione czasownikiem nie przestawajcie. A wytrwałość jest nagrodzona otrzymaniem, otwarciem i znalezieniem. Prośba musi zawierać w sobie wiarę, że to otrzymam i ufność, że jeżeli nie otrzymam, to znaczy, że mi to nie służy. I tu może być najtrudniejszy element. W naszym myśleniu, to o co zanosimy modły jest nam potrzebne i konieczne. Tyle, że Jego myśli nie są naszymi, a nasze drogi nie są Jego drogami / por.Iz 55,8/. Pozostaje tylko ufność, że Boża miłość jest ponad wszystko i giną w niej nasze próby ułożenia świata według ludzkiej krótkowzroczności .
- Argumentacja Jezusa, że Ojciec spełni nasze prośby, odwołuje się do naszych ludzkich relacji. Prośby dziecka o chleb czy rybę czyli pokarm, zostają najczęściej spełnione. Można by powiedzieć, że dawanie dzieciom dobrych rzeczy jakby definiuje nas rodziców. Relacja dziecko rodzic zakłada też zdanie się na łaskawość tego drugiego. Może to też jest kolejny puzel do układanki pokazującej jaki jest nasz Bóg.
- Każdy z nas ma na swoim koncie niewysłuchane modlitwy, chociaż po ludzku intencje były dobre. I tu może się pojawić pokusa, aby na Boga wyprojektować swoje frustracje i niespełnienie. To On może się stać oskarżonym o brak wrażliwości itp. Może warto powstrzymać się z oskarżeniami zanim On nie zabierze głosu w tej sprawie. Mądrzy mówią, że Bóg nigdy nie milczy tylko my nie umiemy Go usłyszeć.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie daj mi odwagę, abym umiał prosić, ale też umiał przyjąć Twoje rozwiązania.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?