NAWRACAĆ SIĘ, TO NIE OSĄDZAĆ INNYCH

06.03.2023, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 6, 36-38

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone.
Dawajcie, a będzie wam dane: miarą dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrze wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni”. Tak często osądzamy innych, lepiej wiemy czym zawinili, widzimy drzazgi w ich oku… Sąd powinniśmy zostawić Bogu, który zna tajemnice serca każdego z nas. My nie widzimy intencji, myśli, uczuć, zamiarów innych ludzi, ani co stoi za ich czynami. Możemy osądzić czyjeś czyny, to co „na zewnątrz”. Ale nigdy samego człowieka, tego co jest w jego wnętrzu. W ten sposób możemy patrzeć tylko na siebie, bo znamy swoje serce i mając światło Ducha Świętego, możemy spróbować spojrzeć na siebie oczami Boga.

• „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny.” Warto osądzanie i potępianie innych zastąpić pełnym miłosierdzia przebaczeniem. Jezus zostawił nam Ducha Świętego – Pocieszyciela, Adwokata, Rzecznika, który nieustannie nas broni, w przeciwieństwie do szatana, który nas oskarża. Duch Św. zaprasza nas, byśmy jak adwokaci w każdej sytuacji szukali możliwości zmniejszenia winy i kary. Tak robi Jezus. Wziął na siebie nasze grzechy, umarł za nas, byśmy my mogli żyć wiecznie. Komu możesz dzisiaj przebaczyć to, czym wobec Ciebie zawinił? Poproś Jezusa, by uzdolnił Twoje serce do przebaczenia.

• „…miarą dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi…”. Jezus zachęca nas do hojności serca i do ubogacania innych naszymi darami. Bóg jest dla nas zawsze hojny. Stworzył cały świat, dając go człowiekowi, by mógł z niego korzystać, ale przede wszystkim dał nam siebie w Jezusie i Duchu Św. Słowo mówi, że „radosnego dawcę miłuje Bóg” (2 Kor 9,7). Czym możemy obdarować innych? Miłością, dobrocią, swoim czasem, życzliwością, cierpliwością, gościnnością, nadzieją, wiarą, przebaczeniem… Spróbuj dzisiaj zobaczyć, jak wiele masz do zaofiarowania innym.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, daj mi serce, które nie będzie skore do osądzania i potępiania, ale do mądrej miłości i miłosierdzia. Przemieniaj moje serce, myślenie i patrzenie na innych, bym umiał/a patrzeć na innych Twoimi oczami, pełnymi miłości i miłosierdzia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?