NAWRACAĆ SIĘ TRWAJĄC W SŁOWIE PANA
15.03.2023, środa
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Marka 5, 17-19
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim”.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
„Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić” – Czy zdarzało się nam podważać niektóre z przykazań? Czy faktycznie akurat te musimy wypełniać? Część może nas uwiera i chętnie byśmy je znieśli, bo przecież są „niedzisiejsze”.
Chrystus przychodzi na ziemię i od swej młodości wypełnia Prawo. Czy nie jest to zastanawiające, że będąc Bogiem, tym który ustanawia reguły, sam podporządkował się Prawu przez siebie nadanemu? Jedynym wyjaśnieniem jest to, że było to dobre – że nauka płynąca z Pisma Świętego jest dobra dla każdego człowieka. Bo dzięki przyjęciu tego Prawa możemy stawać się błogosławieni (czyli szczęśliwi) i święci tak jak nasz Ojciec w niebie.„A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim” – To zdanie to esencja ewangelizacji. Żeby mówić innym o Bogu jego nauce muszę sam żyć tą nauką, poznawać ją i stosować w swoim życiu. To nie znaczy, że nigdy nie upadnę, nie zgrzeszę, że będę idealny. Zawsze jednak będę się starał być coraz bardziej podobnym do Chrystusa. Wtedy moje uczenie innych, przekazywanie wiary, będzie autentyczne i skuteczne a moja nagroda w niebie wielka.
„…ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni” – Potrzebujemy stałości w naszym życiu. Bezpiecznego schronienia, pewności, że to na czym opieramy swoje życie, nie jest ułudą, ale pewnikiem. Co w moim życiu jest takim fundamentem? Drugi człowiek? Praca? Rodzina? Majątek? Rozum? Chrystus powiedział, że ci którzy słuchają Jego słów i wypełniają je, budują na skale. Ich życie nie runie, nie rozpadnie się w kawałki mimo problemów, niepokojów, burz, bo mają trwały i niezmienny fundament.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „Oby moje drogi były niezawodne w przestrzeganiu Twych ustaw” [Ps 119]. „Szczęśliwi, którzy przestrzegają przykazań, w każdym czasie czynią to, co sprawiedliwe” [Ps 106]
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
