Archiwum z dnia: 25 marca 2023

25.03.2023, sobota , Uroczystość Zwiastowania Pańskiego

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Psalm 40,7-11

Nie chciałeś ofiary krwawej ani płodów ziemi, lecz otwarłeś mi uszy; nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. Wtedy powiedziałem: „Oto przychodzę. W zwoju księgi jest o mnie napisane: Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, a Twoje prawo mieszka w moim sercu”. Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie. Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca, głosiłem Twoją wierność i pomoc. Nie taiłem Twojej łaski ani Twojej wierności przed wielkim zgromadzeniem.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dwa razy psalmista mówi o Bożej sprawiedliwości. Głosi ją w wielkim zgromadzeniu, nie tai jej w głębi serca. Wydaje się, że jest nią zafascynowany po tym, jak Bóg zwalnia go z całopaleń, ofiar i umartwień. Całopalenie, ofiary i umartwienia… czyż to nie brzmi jak Wielki Post? Może w tym roku szczególnie podczas Świąt Wielkiej Nocy powinnam na nowo zachwycić się Bożą sprawiedliwością.
• Zawsze mnie to uderza, jak mylne mamy pojęcie Bożej sprawiedliwości. Zwykle jest o niej mowa w kontekście kary za grzechy. Wierzymy, że Bóg pewnego dnia odpłaci każdemu, kto czyni zło. Kto krzywdzi, niech jeszcze krzywdę wyrządzi i plugawy niech się jeszcze splugawi, a sprawiedliwy niech jeszcze wypełni sprawiedliwość, a święty niechaj się jeszcze uświęci! Oto przyjdę niebawem, a moja zapłata jest ze mną, by tak każdemu odpłacić, jaka jest jego praca. I to oczywiście prawda. Mnie ujmuje jednak inny wymiar (nomen omen) sprawiedliwości Bożej: ujmowanie się za najsłabszymi. Oto Boża sprawiedliwość, opisana przez Izajasza: Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie! Boża słodycz i współczucie, Jego bliskość objawia się właśnie wobec maluczkich tego świata.
• Ten Izajaszowy obraz sprawiedliwości Bożej przypomina nam o Bogu czułym, wrażliwym i troskliwym, który podczas rozmowy w izdebce dostrzeże nawet najmniejsze zadrapanie na sercu wyrządzone nam przez zło. A być dostrzeżonym przez Boga w najtajniejszych głębinach własnej słabości, to najintymniejsze i najbardziej czułe doświadczenie miłości.   

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Bądź ze mną, Panie Sprawiedliwy, bym zawsze wolał być skrzywdzonym niż krzywdzicielem, bym upodabniał się do Ciebie zranionego, kochającego, przebaczającego i zmartwychwstałego.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?