NAWRACAĆ SIĘ PRZEZ PAMIĘĆ O DZIEŁACH BOGA
30.03.2023, czwartek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Psalm 105,4-9
Rozważajcie o Panu i Jego potędze, zawsze szukajcie Jego oblicza. Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, o Jego znakach, o wyrokach ust Jego. Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, synowie Jakuba, Jego wybrańcy. On, Pan, jest naszym Bogiem, Jego wyroki obejmują świat cały. Na wieki On pamięta o swoim przymierzu, obietnicy danej tysiącu pokoleń, o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, przysiędze danej Izaakowi.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Rozważajcie o Panu. Rozważanie bywa formą wspominania, oglądaniem z różnych stron danego wspomnienia. Pamiętajcie – to też zalecenie związane ze wspominaniem. Rozważajcie i pamiętajcie – o czym? O czynach Boga (cuda, które On uczynił), o Jego prowadzeniu (o Jego znakach), o Jego Słowie które otrzymaliście (o wyrokach ust Jego). Zastanów się i spróbuj przypomnieć sobie cuda z własnego życia. Jakie wydarzenie możesz przywołać z pamięci? Pomyśl też o tym, jak Bóg prowadził cię w minionych dniach/miesiącach/latach. Spróbuj popatrzeć z szerszej perspektywy na miniony okres, od dziś wstecz. Zobacz, że On nieustannie pomagał ci iść właściwą drogą.
- Rozważajcie o wyrokach ust Jego. Bóg mówi także do nas przez swoje Słowo: przez Biblię. Każdy, kto Ją czyta, ma fragmenty, które są mu szczególnie bliskie. Weź do ręki swoją Biblię, sięgnij do zaznaczonych ulubionych wersetów, najbliższych twojemu sercu. Podziękuj Bogu z całego serca za to, że mówił do ciebie, nadal mówi i będzie mówił aż do końca twoich dni, jeśli tylko zechcesz Go słuchać.
- Na wieki On pamięta o swoim przymierzu. Przymierze łączy się ze złożoną przez Boga obietnicą, do której możesz się odwoływać prosząc o błogosławieństwo. Twoja pamięć o Jego cudach, znakach i wyrokach jest także objawem bycia w przymierzu z Nim. Być w przymierzu – to pamiętać. W dodatku dla obu stron transakcji, bo i człowiek pamięta, i Bóg. O ile jednak Jego pamięć nie ma żadnych ułomności, o tyle nasza ma ich mnóstwo. Dlatego nasze wspomnienia potrzebują uzdrowienia. Doświadczenia krzywdy, zranienia, bólu rozczarowania i zawodu, straty i zdrady… Wszystkie negatywne doświadczenia, odciśnięte w naszej pamięci jak matryca, potrzebują Bożego dotknięcia. Uzdrowienia, przebaczenia i jeśli to możliwe – pojednania. Spróbuj dziś poprosić Go, aby zaczął uzdrawiać twoją pamięć. Pozwól Mu obdarzyć cię łaską przebaczenia nawet tam, gdzie wydaje ci się, że nie ma na nią szans. Bóg pragnie obdarzyć nas pamięcią pełną pokoju, a nie zguby.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Pomóż mi, Panie otworzyć się na Twoje działanie pełne miłości i mocy. Niech moja pamięć będzie podporządkowana Twojemu zamysłowi. Niech Twój pomysł na mnie realizuje się bez przeszkód z mojej strony. Jestem Twój.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?