Archiwum z dnia: 9 maja 2023

09.05.2023, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 14, 19 – 28

Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.
W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.
Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.
Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dzisiejsze czytanie jest pełne optymizmu, mimo, że na samym początku czytamy o ukamieniowaniu Pawła. W konsekwencji ten niegodny czyn Żydów dodaje siły do działania i samemu, który z jego powodu cierpiał i innym, którzy w misyjnej działalności apostoła narodów wytrwale współpracowali. A czynili wiele w różnych miejscach. Przede wszystkim „głosili Ewangelię i pozyskali wielu (…) umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze”; „ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli”, (…) głosili słowo”. Święty Paweł może być dla nas wierzących wzorem. Nie powinniśmy bowiem obawiać się trudności w wyznawaniu wiary, „bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do Królestwa Bożego”. Mocna wiara i ufność w Boże prowadzenie czyni cuda, o czym opowiada św. Łukasz.
• Bóg działa przez ludzi i ich czyny. W jaki sposób, kiedy i gdzie głoszę Dobrą Nowinę, którą Jezus „przyniósł” od Boga Ojca? Czy pozyskuję innych dla Chrystusa? Nie tylko kapłani są do tego przeznaczeni. Ja też mogę to czynić. Również przeze mnie Bóg może wiele zdziałać i „otwierać podwoje wiary [innym]”, wszak przyszłość Kościoła zależeć będzie od tych, którzy wierzą, a Kościół bez wiary słabnie i upada. Czy chcę podjąć to wyzwanie? Jezus Chrystus obecny w Kościele i poprzez Kościół, który jest Jego Ciałem (zob.: 1 Kor 12, 12 – 13, 27; Kol 1,18) prowadzi Swoje dzieło Odkupienia. Czynił to przed wiekami, czyni i w teraźniejszości – tu i teraz. Czy chcę się w to włączyć i być Mu posłuszną? Czy pragnę stać się „synem”/”córką” Jego Królestwa? Psalmista zachęca nas dzisiaj, abyśmy „mówili o chwale [Bożego] Królestwa i głosili [Jego] potęgę”. A więc, do dzieła…
• Jeżeli wejdę do Królestwa Bożego teraz, poprzez swoją działalność, to mogę być pewna, że będę mogła dzielić z Nim to życie w Bożym Królestwie po swojej śmierci. Powinnam jednak pamiętać, że „Królestwo Boże to nie sprawa tego co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym” (zob.: Rz 14, 17). To działanie na rzecz dobra innych, wychodzenie z dobrymi inicjatywami, sprzeciwianie się cierpieniu, przemocy, przeciętności, biedzie. To praktykowanie sakramentów i bliska relacja z Bogiem przez modlitwę Słowem Bożym. Przez każdą moją czynność Pan Bóg może być uwielbiony. Czy zastanawiam się do jakiego dzieła zostałam przeznaczona przez Pana? Czy pytam Go o to? Czy proszę Ducha Świętego o prowadzenie? Czy w ogóle wykonuję wolę swego Stwórcy, Mistrza i Pana, i pragnę doprowadzać siebie oraz innych do Boga?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, ucz mnie wiernie pełnić Twoją wolę i pomagaj Swą mocą odważnie spełniać wszystko to, co zamierzyłeś dokonać przez mnie, bym mogła i chciała dokonać to, co jest przeznaczone dla mnie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?