Archiwum miesięcy: czerwiec 2023

30.06.2023, piątek , Świętych Pierwszych Męczenników Św. Kościoła Rzymskiego

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Rodzaju 17, 1. 9-10. 15-22

Gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał mu się Pan i rzekł do niego: «Ja jestem Bogiem Wszechmogącym. Służ Mi i bądź nieskazitelny».
Potem rzekł Bóg do Abrahama: «Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia zachowujcie przymierze ze Mną. Przymierze, które będziecie zachowywali między Mną a wami, czyli twoim przyszłym potomstwem, polega na tym: wszyscy wasi mężczyźni mają być obrzezani».
I mówił Bóg do Abrahama: «Żony twej nie będziesz nazywał imieniem Saraj, lecz imię jej będzie Sara. Błogosławiąc jej, dam ci i z niej syna, i będę jej nadal błogosławił, tak że stanie się ona matką ludów i królowie będą jej potomkami».
Abraham, upadłszy na twarz, roześmiał się; pomyślał sobie bowiem: «Czyż człowiekowi stuletniemu może się urodzić syn? Albo czy dziewięćdziesięcioletnia Sara może zostać matką?» Rzekł zatem do Boga: «Oby przynajmniej Izmael żył pod Twą opieką!» A Bóg mu na to: «Ależ nie! Żona twoja, Sara, urodzi ci syna, któremu dasz imię Izaak. Z nim też zawrę przymierze, przymierze wieczne z jego potomstwem, które po nim przyjdzie. Co do Izmaela, wysłucham cię: Oto pobłogosławię mu, żeby był płodny, i dam mu niezmiernie liczne potomstwo; on będzie ojcem dwunastu książąt, narodem wielkim go uczynię. Moje zaś przymierze zawrę z Izaakiem, którego urodzi ci Sara za rok o tej porze». Wypowiedziawszy te słowa, Bóg oddalił się od Abrahama.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Bóg objawia się ponownie Abramowi, a ma on już dziewięćdziesiąt dziewięć lat. Wyszedł ze swojego Ur chaldejskiego mając siedemdziesiąt pięć lat, mijają zatem dwadzieścia cztery lata jego wędrówki.  Wydaje się także, że Abram już się pogodził z brakiem syna i mówi do Boga: «Oby przynajmniej Izmael żył pod Twą opieką! Bóg zwraca się do Abrama w sposób zdumiewający: Ja jestem Bogiem Wszechmogącym. Służ Mi i bądź nieskazitelny. Można byłoby sparafrazować jeszcze tak: Abramie, uwierz, że Ja mogę wszystko, bo jestem Bogiem wszechmogącym. W swoim czasie narodzi się twój syn i będzie miał na imię Izaak. Zaufaj Mi, choć tego jeszcze nie rozumiesz. Bóg składa Abramowi obietnice pełne pomyślności, ale w sposób naturalny nie do wyobrażenia i pomyślenia.  Czy jest coś, na co długo czekasz i to ciągle się nie staje, nie przychodzi? Czy za twoimi oczekiwaniami stoi Boża obietnica?
• Kluczem powodzenia Abrahama była wiara w to, że Bóg ma moc zrealizować każdą złożoną obietnicę. Święty Paweł w Liście do Rzymian pisze: I nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał. (Rz 4,2-21) My również potrzebujemy uwierzyć jak Abraham w obietnice, które składa Bóg. Również w takie obietnice, które po ludzku są niemożliwe do zrealizowania. Takie obietnice otrzymała Maryja, kapłan Zachariasz, Mojżesz, prorok Eliasz. Potrzebujemy uwierzyć i doświadczyć, że Bóg żywy jest wszechmogący. Czy otrzymujesz Boże obietnice w swoim życiu – przez modlitwę, w Słowie Bożym, przez inne, bliskie osoby? Co z nimi robisz? (dziękujesz, uwielbiasz, błogosławisz, bo tak wyraża się wiara)

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Abraham, upadłszy na twarz, roześmiał się; pomyślał sobie bowiem: «Czyż człowiekowi stuletniemu może się urodzić syn? Albo czy dziewięćdziesięcioletnia Sara może zostać matką?»
MAŁE PACIORKI: «Ależ nie! Żona twoja, Sara, urodzi ci syna, któremu dasz imię Izaak.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?