Archiwum z dnia: 9 czerwca 2023

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO STAWAĆ SIĘ CZŁOWIEKIEM WIERZĄCYM

09.06.2023, piątek , Św. Efrema, diakona i doktora Kościoła

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Psalm 146, 1b-2. 6c-10

Chwal, duszo moja, Pana. * Będę chwalił Pana do końca mego życia,
będę śpiewał mojemu Bogu, * dopóki istnieję.
Bóg wiary dochowuje na wieki, * uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, * wypuszcza na wolność uwięzionych.
Pan przywraca wzrok ociemniałym, * Pan dźwiga poniżonych.
Pan kocha sprawiedliwych, * Pan strzeże przybyszów.
Ochrania sierotę i wdowę, * lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki, * Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Człowiek nie rodzi się człowiekiem wierzącym. Wraz z chrztem świętym otrzymuje „ziarenko” wiary i wezwany jest do tego, aby tą wiarę rozwijać. Wiara objawia się zaufaniem do Boga żywego, które wyraża się szczególnie przez dziękczynienie i uwielbienie. Potrzebujemy zatem trenować dziękczynienie i uwielbienie, aby wzrastać w wierze. Dlaczego? Jest to warunek dojścia do ziemi obiecanej. Naród Wybrany wyszedł z Egiptu, oglądał znaki i cuda, a tylko dwóch (Jozue i Kaleb) z wielu tysięcy dotarło do ziemi obiecanej. Dominowało w ich życiu, niestety, szemranie i narzekanie. Zatem przemiana swojej niewiary w wiarę nie jest prostym i krótkim procesem. Czy wzrastasz w wierze? Czy trenujesz dziękczynienie i uwielbianie Boga żywego?
  • Autor Psalmu 146 pisze za co mamy dziękować Bogu żywemu i dlaczego mamy Go uwielbiać. Jest On miłośnikiem człowieka i daruje mu wszelkie dary potrzebne do życia w wierze, pod warunkiem, że ten je przyjmie. Jest przede wszystkim Bogiem wiernym, który ma moc zrealizować każdą złożoną obietnicę. Jest wstanie  każde ludzkie niepowodzenie przemienić w sukces. Każdą ludzką słabość przemienić w jego moc. Ma moc uzdrowić każdą chorobę czy to fizyczną, duchową czy psychiczną. Ma moc wyprowadzić nas z naszego wewnętrznego więzienia (np. postaci uzależnienia) na wolność. Potrafi z naszego cierpienia i śmierci wyprowadzić życie jako zmartwychwstanie.  W jakich słabościach i grzechach potrzebujesz uwielbiać Boga żywego, aby On przemienił je w twoją moc? Jakie cierpienie jest dla ciebie nie do uniesienia i dlaczego? Czy zaprosileś do niego Boga żywego?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Chwal, duszo moja, Pana. Będę chwalił Pana do końca mego życia, będę śpiewał mojemu Bogu, dopóki istnieję.
MAŁE PACIORKI: Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?