Archiwum z dnia: 19 lipca 2023

19.07.2023, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 11,25-27

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.
Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.” Jezus na pewno nie cieszy się z tego, że tak wielu spośród tych, którzy Go widzieli i słyszeli nie nawrócili się. Błogosławi Boga bo zgadza się z tym, że Jego wolą otrzymaliśmy wolność osądu, swobodę decydowania i wyboru. „Mądrzy i roztropni” (czy też w innym tłumaczeniu: „uczeni i mądrzy” to Ci, którzy patrzą na świat i innych poprzez „szkiełko i oko”. Trudno im uwierzyć w Chrystusa i nawrócić się, bo ufają jedynie nauce. Ale nauka nie odpowiada i nie odpowie na pytania, na które odpowiedzi udzielił Chrystus. Moja wiedza może być przeszkodą, jeżeli nie uznam, że porządek nauki i wiary się uzupełniają a nie wykluczają. Chrystus spotykając Tomasza po swoim zmartwychwstaniu i mówi, że szczęśliwi są Ci, którzy Go nie widzieli a w Niego uwierzyli, którzy uwierzyli dzięki słowu a nie naukowemu dowodowi. Czy to nie jest nasz przypadek?

• „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, […] że, a objawiłeś je prostaczkom.” Prostaczek, to nie prostak, ale człowiek, który potrafi zaufać. Zatracamy z biegiem lat to naturalne dziecięce zaufanie, bo tak nas „wychowuje” świat. Oszukano nas, wykorzystano, wyśmiano – trudno jest wtedy zaufać. Ale Jezus prosi nas właśnie o to żebyśmy Mu ufali jak dzieci: „Jeżeli nie staniecie się jak dzieci nie wejdziecie do królestwa niebieskiego„. Innymi słowy zachęca, żebyśmy wierzyli w to, że On jest zawsze przy nas i nad wszystkim czuwa. Nie zaingeruje w wolność innych ludzi, nie zmieni ich na siłę, ale będzie przy mnie jak Ojciec i wspierając mnie, pozwoli mi przejść nawet przez trudne doświadczenia. Z drugiej strony to dobrze, że nie musimy być doktorami teologii, „posiadać całej wiedzy”, żeby otrzymywać od Boga to co najważniejsze – Jego miłość. On nie oczekuje od nas filozoficznej analizy Jego istoty, ale bycia z Nim, spędzania czasu, budowania relacji. Czy spędzam z Bogiem czas jak dziecko?

• „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi”. Chrystus uwielbia swego Ojca w tych paru prostych słowach. Uwielbienie to bezinteresowna modlitwa dziecka, które cieszy się z samego faktu przebywania z Tatą. Jak często to robię w mojej codzienności?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?